hy    |   fr

Անսիրութիւն, ութեան

s.

cf. Անսիրելութիւն.

s.

ԱՆՍԻՐԵԼՈՒԹԻՒՆ ԱՆՍԻՐՈՒԹԻՒՆ. Պակասութիւն սիրելութեան կամ սիրոյ. չունելն զսէր կամ զբարեկամութիւն, կամ զյօժարութիւն.

Առ հինսն հայաստանեայց լեալ անսիրելութիւն իմաստութեան. (Խոր. ՟Ա. 2։)

Ոչ վասն անսիրութեան ինչ չառնում ինչ ի ձէնջ՝ ասէ. (Ոսկ. ՟բ. կոր.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անսիրութիւն անսիրութիւնք
accusatif անսիրութիւն անսիրութիւնս
génitif անսիրութեան անսիրութեանց
locatif անսիրութեան անսիրութիւնս
datif անսիրութեան անսիրութեանց
ablatif անսիրութենէ անսիրութեանց
instrumental անսիրութեամբ անսիրութեամբք