adj.

φιλάναρχος. principii expertis amans, vel studiosus. Հեգնական մակդիր եւնոմեան աղանդաւորաց, որք զանսկիզբն ձայնդ, որպէս եւ զանծինն չարաչար սիրելով՝ պնդէին լինել յայտարար բնութեանն աստուծոյ.

Ո՛չ յոյժ անծնելասէրդ, եւ անսկզբնասէրդ. (Առ որս. ՟Ժ՟Դ։)