cf. Դաշնակութիւն.
ԴԱՇՆԱԿՈՒԹԻՒՆ ԴԱՇՆԱԿՈՒՄՆ. ἀρμονία harmonia, concertus որ եւ նԵՐԴԱՇՆԱԿՈՒԹԻՒՆ. Բարեյարմարութիւն. ձայնակցութիւն, եւ Միաբանութիւն. ... որպէս յն. արմօնի՛ա. որ է ըստ հյ. Յարմարութիւն (զոր տեսցես).
Սաղմոսն դաշնակութիւն է ձայնի եւ երգարանի. (Լմբ. սղ.։)
Դաշնակումն ձայնին ըստ նուագերգացն յարմարութեանն. (Երզն. քեր.։)
Քնարական քերթութիւնս ունի յարմարումն չդաշնակումն ձայնի եւ աղւոյն եւ ոտին ի միասին. (Նչ. քեր.։)
Այս՝ անհասութեան դաշնակումն է ըստ հարցմանն. (Լմբ. էր ընդ եղբ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | դաշնակումն | դաշնակմունք |
| accusatif | դաշնակումն | դաշնակմունս |
| génitif | դաշնակման | դաշնակմանց |
| locatif | դաշնակման | դաշնակմունս |
| datif | դաշնակման | դաշնակմանց |
| ablatif | դաշնակմանէ | դաշնակմանց |
| instrumental | դաշնակմամբ | դաշնակմամբք |