Դաշոյն, շունի

s.

ԴԱՇՈՅՆ որ եւ ԴԱՇՆԱԿ. պ. պէշնէ. ἁκινάκης acinaces, enssis, framea, gladius persicus Տեսակ սրոյ, զոր ոմանք սուսեր պարսկական կոչեն. խանչէր

Եհան զդաշոյն նորա յազդերէ նորա։ Էանց դաշոյնն ընդ փողս նորա. (Յուդթ. ՟Ժ՟Գ. 8։ ՟Ժ՟Զ. 11։)