va.

to calumniate, to be censorious;
to slander.

ն.

συκοφαντέω calumnior, sycophantam ago Զուր պարտաւորելով՝ յանիրաւի պարտս պահանջել. հարստահարել. կեղեքել. խուել. զրկել. զլանալ. զզուել. նկուն առնել. լլկել.

Զրպարտել զաղքատն, կամ զտնանկս։ Զրպարտեալք աղաղակեն։ Արտասուք զրպարտելոցն։ Թագաւոր կարօտ մտօք՝ մեծ զրպարտօղ.եւ այլն։

Մի՛ գողանայցէք, եւ մի՛ ստիցէք, եւ մի՛ զրպարտիցէք իւրաքանչիւր զընկեր իւր. (Ղեւտ. ՟Ժ՟Թ. 11։)

Մի՛ զոք խուիցէք, եւ մի՛ զոք զրպարտիցէք. (Ղկ. ՟Գ. 14։)

Տո՛ւր զայդ (ինչս) այնոցիկ՝ որք զրպարտեցանն ի քէն, եւ զմնացեալն տո՛ւր կարօտելոց. (Վրք. ոսկ.։)

Զրպարտէին զԱստուած, այսինքն զնորայն առեալ՝ կռոց մատուցանէին. (Լմբ. ամովս.։)

ԶՐՊԱՐՏԵԼ. Չարախօսել. ընդ վայր հարկանել. աղաւաղել, կամ դրժել, դաւաճանել.

Յայտնապէս զրպարտելով զորդւոյ էութիւնն. (Կիւրղ. գանձ.։)

Մի՛ ինչ զրպարտեսցուք զպատմութիւնս (այսինքն զմեկնութիւնս). (Ոսկ. ես.։)

Զառաքինութեանն մատակարարութիւնն խաբէութիւն եւ պատրանս կոչեն զրպարտողք. (Փիլ. լին. ՟Դ. 206։)

Պակասեսցին զէնք զրպարտողին. այսինքն բանսարկուին. (Նար. ՟Զ։) ուստի ռմկ. զրպարտել ասի։