Զրուցատրութիւն, ութեան

s.

διήγησις narratio Տըւչութիւն, այսինքն աւանդութիւն պատմական. վէպ. պատմութիւն. ճառ. նագլ, հիքեայէթ.

Յորժամ այսպիսիս ընթերցասիրեմք իմաստութեան ճառս եւ զրուցատրութիւնս. (Խոր. ՟Ա. 2։)

Ի զրուցատրութենէն լրոյ. (Պիտ.։)

Ըստ վեցհազարեակ ամացն զրուցատրութիւն արարեալ. (Արշ.։)

Հարցն եւ ծերոցն պարտ էր հաւանել զրուցատրութեան. (Մագ. ՟Ծ՟Է։)

Ծանուցաւ ձեզ երբեմն յաղօթական եղբօրն զրուցատրութենէ. այսինքն ի պատմելոյ ուխտաւորին. (Շ. թղթ.։)

Կամ ἑξήγησις enarratio, explicatio Մեկնաբանութիւն. բացատրութիւն.

Զրուցատրութիւն ըստ ներգոյս քերթողական յեղանակս. (Թր. քեր. ուր Անյաղթ եւ Մագիստր.) առաւել մօտին ի դիտաւորութիւն Թրակացւոյն քան զայլ մեկնիչս։

Եւ διάλογος, διαλογία collocutio Խօսակցութիւն. տրամաբանութիւն, այսինքն տրամախօսութիւն։

Անյարմար եւ անհաւան զրուցատրութեամբքն խաբեն, եւ խաբին։ Ի ժամու աղօթից մի՛ զրուցատրութեամբ եւ յօրանչմամբ. (Ոսկ. գծ.։)

Ասէ (Մարգարիոս) ցկին իւր զրուցատրութեամբ՛ի բարբառ հայերէն. (Ճ. ՟Ա. եւստրատ.։)

Ոչ ի հասարակաց զրուցատրութիւնս զմիմեանս ձաղել. (Երզն. մտթ.։)

ԶՐՈՒՑԱՏՐՈՒԹԻՒՆ ԱՌՆԵԼ. μυθολογέω, διαμυθολογέω fabulor, confabilor Խօսակից լինել. խօսակցիլ.

Զի՞նչ արգելու զրուցատրութիւն առնել ընդ միմեանս, որչափ պատշաճ է։ Յաղագս որոց առնեմք զզրուցատրութիւնս. (Պղատ. սոկր. եւ Պղատ. օրին. ՟Գ։)