vn.

to grow familiar, to become familiar;
to make acquaintance;
to get used or accustomed to, to habituate one's self.

ԸՆԴԵԼԱՆԻՄ ԸՆԴԵԼՆՈՒՄ. ἑθίζομαι, νομίζω adsuefio πειράζω, μελετάω tendo, curo, exerceo me Կրթիլ, եւ ընդել լինել. սովորիլ, վարժիլ, ընտանենալ, բերիլ, յարիլ, ճգնիլ, ջանալ, փորձ փորձել. սովրիլ.

Անընդել գոլով կանոնաց վանից՝ ընդելանիլ ոչ կարես. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Թ։)

Կրթէր եւ ընդելանէր իրացն։ Ընդ ուսումն գրամատիկոսաց ընդելանէր. (Եւս. պտմ. ՟Գ. 23։ ՟Զ. 3։)

Եթէ եւ մերոց օրինաց ընտանեցուցանէք զնոսա, եւ ընդելնուն։ Առ սակաւ սակաւ ընդելնուլ ընդ նոսա. (Փարպ.։)

Ի թշնամանաց սրբին բերանք՝ յորժամ ընդ հոգեւոր բանս ընդելնուցումք։ Այնու առաւել ընդելնուցուն։ Ուսան, եւ ընդելան. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 2. եւ 7։ ՟Բ. 22։)

Ընդելեալ ընդ փափկագոյնսն. (Նիւս. կազմ.։)

Ընդելեալ է բնութեամբ (աստուածային իրն) վերնագունին հասանել պատուի։ Ընդելեալք՝ իբր ասեն զճպռանցդ ազգ, օդով կերակրիլ։ Առ սակաւ սակաւ ընդելեալ։ Ոգիքն յառաջ քան զմարմինսն յօտարութիւն ընդելեալ լինի. (Փիլ.։)

Եթէ զգազան ասիցես, եւ այն եւս ի ձեռն հնարից ընդելեալք լինին. (Վրք. հց. ՟Ի։)

Հրեշտակ տեառն սանձեաց զվիշապն, եւ որպէս գառն ընդելեցաւ. (Հ=Յ. յուլ. ՟Ի՟Բ.։)

Իբրեւ եկն սօղոս յԵրուսաղէմ, ընդելանէր յարիլ յաշակերտսն. յն. փորձէր. (Գծ. ՟Թ. 26։)

Փոխանակ տան միտքն եւ զգալին, եւ (ի սոյն) միշտ կրթին եւ ընդելանին. յն. ճգնին. (Փիլ. այլաբ.։)

Բարւոք գրոյն չարաչար ընդելանին. (Կոչ. ՟Ժ՟Զ։) յն. վարին։