to fight, to smite, to knock, to strike, to thump at;
— ընդ միմեանս, to knock against each other;
to encounter each other;
— գլխոյն ընդ որմն, to knock one's head against a wall;
— ընդ ճանապարհ, to be on the way to ...;
— ի խղճէ մտաց, to have remorse.
ԸՆԴՀԱՐԿԱՆԵՄ ԸՆԴՀԱՐԿԱՆԻՄ. παρακρούω, προκόπτω , ἄπτω, συνάπτω, πίπτω, πέτω concutio, impingo, tango, attingo, peto, appeto Ընդ միմեանս հարկանել, իլ. զարկուցանել. բախել, իլ. շփել. շօշափել. հպիլ. իրարու զարնել, զարնուիլ, դպչիլ, մէկի մը հետ ինկնալ.
Շարժէ զիմաստ մեր՝ քո ընդհարկանելդ զերկաթ սիրոյ։ Ընդհարկանէ Քրիստոսիւ զմեղսն։ Արեգական ընդհարկանել զաչսն՝ առնէ նիւթոցն բացատրիչ եւ որոշիչ. (Լմբ. առ ոսկան. եւ Լմբ. սղ. եւ Լմբ. իմ.։)
Առաւել կր.
Հայր ձեր ընդհարաւ ընդ իս. (Ծն. ՟Լ՟Ա։ Ընդհարցի մանուկն ընդ ծերոյն. Ես. ՟Գ։)
Ընդհարկանիցի ընդ բիբ ական. (Զաք. ՟Բ.)
Ընդհարցի ընդ վէմս ընդ այս. (Ղկ. ՟Ի։)
Զի՞նչ իցէ պոյտն ընդ կաթսայի. (սա ընդհարկանի, եւ նա փշրի. Սիր. ՟Ժ՟Գ. 3։)
Ճաշակելեացն՝ ճաշակելն, շօշափելեացն՝ ընդհարկանելն։ Հանդարտեալ են ամենայն զգայութիւնք եւ դադարեալ, մինչեւ եկեալ ընդհարցի՝ որ շարժէն արտաքուստ. (Փիլ.։)
Մի՛ ընդհարկանիր խստութեամբ մեծդ ընդ փոքուս։ Հուր եթէ ոչ ընդհարցի ի հակառակէն, ոչ բաղձայ բորբոքիլ. (Նար. ՟Ժ՟Է. ՟Ղ՟Գ։)
Ընդհարկանիմք ի խղճէ մտաց. (Լմբ. սղ.։)
Ալիք ընդհարկանելով զափամբն՝ յետս նահանջի. (Սկեւռ. լմբ.։)
Ատամանցն ընդհարկանելոյ. (Վրդն. ծն.։)