interruption, intermittence, intermission, discontinuance, relaxation, cessation.
ԸՆԴՀԱՏՈՒԹԻՒՆ ԸՆԴՀԱՏՈՒՄՆ. ἁποκοπή decisio, interruptio Միջահատութիւն. հատումն շարունակութեան. կրճատումն. միջոց տալը, կտրիլը.
Զոր բնաւորեալն եմք արտաքուստ ոռոգանել շնչոյ ընդհատութիւն։ Զիւրեանց բանին (ընթացս) լնուն երդմամբք, իբրու թէ ոչ լաւ է ընդհատումն բայից. (Փիլ. բագն. եւ Փիլ. ՟ժ. բան.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ընդհատութիւն | ընդհատութիւնք |
| accusatif | ընդհատութիւն | ընդհատութիւնս |
| génitif | ընդհատութեան | ընդհատութեանց |
| locatif | ընդհատութեան | ընդհատութիւնս |
| datif | ընդհատութեան | ընդհատութեանց |
| ablatif | ընդհատութենէ | ընդհատութեանց |
| instrumental | ընդհատութեամբ | ընդհատութեամբք |