fulness, plenitude;
— արկանել, to fill a ditch;
լրիւ իւրով, totally, entirely, completely;
ապականել զերկիրն լրիւ իւրով, to lay waste the land;
to desolate the land in the fulness thereof;
Տեառն է երկիր լրիւ իւրով, the earth is the Lord's and all that therein is.
πλήρωμα plenitudo. Լրումն. լրութիւն. բովանդակութիւն.
Քառասնից երեք՝ լիր. ըսկիզբն, եւ մէջ, եւ վախճան. (Փիլ. լին. ՟Ա. 91։)
Տեառն է երկիր լրիւ իւրով։ Կերիցէ զերկիր լրիւ իւրով. (Սղ. ՟Ի՟Գ. 1։ Երեմ. ՟Ը. 16։)
Ոչ եթէ մասամբ ինչ ետուն զանձինս իւրեանց տեառն, այլ՝ ամենայն լրիւ. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 34։)
Հաւաստեաւ լրիւ իւրով իմասցի զզօրութիւն օրինաց. (Կանոն.։)
Իսկ (Դիոն. թղթ.)
Ամենայն լրից եւ երանականաց բարութեանց. աննախանձ բաշխումն. կա՛մ իմա՛, ամենայն լիութեանց, եւ կամ ընթերցի՛ր, ամենալից. զի յն. է ամենապատիկ։
Ռամկական է հոլովս,
Լուսինն ի լրույ լուսոյն ըսպառի. (Ոսկիփոր.։)
ԼԻՐ ԱՐԿԱՆԵԼ. χαυνόω, χυάνυμι χῶμα aggero, aggerem duco. Լնուլ զխրամ կամ զփոս կամ զձոր եւ բարձրացուցանել.
յարեւելից կողմանէ քաղաքին լիր արկեալ՝ մեծացոյց զքաղաքն։ Լիր արկեալ միջի տեղւոյն՝ խառնէր ի քաղաքն։ Սա արկ լիր անջրպետութեան, որ ընդ քաղաքն եւ ընդ մեհեանն արամազդայ էր. (Եւս. քր. ՟Ա։)
Սա լիր արկեալ՝ պարսպափակ առնէ զպարիսպն անւոյ. (Ասող. ՟Գ. 11։ Սամ. երէց.։)