cf. Խաբանք.
նոյն ընդ խաբք. խաբանք. խաբէութիւն. պատրանք.
Խաբկանք լինէին հպարտացելոյն լիդեացւոց կրիւսեայ։ Խաբկանօք կոչեալ զտիրան։ Իբր թէ խաբկանօք իցէ գործն. (Խոր. ՟Բ. 12։ ՟Գ. 17. 63։)
Խառնեալ է ընդ մարդկային իմաստութեանն՝ խաբկանաց ազգն. (Փիլ. լին. ՟Ա. 11։)
Ազգի ազգի խաբկանաց բանիւք զանձինս ծածկեն. (Յհ. իմ. պաւլ.։)
Զի՞նչ օգուտ զմեզ ի մարդկային ստակարծ խաբկանացն գործիցի։ Խաբկանաց բանիւք ունկն դնել. (Սարկ. քհ. եւ Սարկ. հանգ.։)
(Բժժանք) պատիրք եւ խաբկանք են. (Ոսկ. կող. ՟Ը։)
Ոչ միանգամայն ինչ խաբկանօք, որպէս յեգիպտոսէն ելին, ելանէին (ի բաբելոնէ). (Ոսկ. ես.։)