hy    |   fr

Խաբուկ

cf. Խաբու.

adj.

Խաբող. որպէս անունս յակոբ. եագուպ.

Որդիք ունէր՝ երկու մանուկ, մինըն յիմար (եսաւ՝) միւսըն խաբուկ (յակոբ). (Շ. առակք.։)