hy    |   fr

Խաբուսիկ

cf. Խաբու.

adj.

խաբու. խաբիչ. խաբող. (գտանի գրեալ եւ խաբուսակ). Իբրեւ զխաբուսիկն (կամ խաբողիկն) յակոբ. Կոչ. ՟Է։ Խաբուսիկ եւ զամենայն մարդ խաբէ։ Հակառակաբան, ոխակալ, եւ խաբուսիկ. (Ախտարք.։)