sting;
point;
prick;
—ք, cf. Խայթուած.
ԽԱՅԹՈՑ κέντρον . որ եւ ԿԵՆԴՐՈՆ, եւ ԽԹԱՆ. stimulus. Սուր խայթն, որով հարկանեն կարիճք եւ այլ զեռունք.
Խայթոցկարճի։ Ըստ նմանութեան կարճի, եւ խայթոց յագիս նոցա։ Եղեց իբրեւ զխայթոց տանն յուդայ։ Ո՞ւր է խայթոցք։ Խայթոց մահու՝ մեղք են. (Յայտ. ՟Թ. 3. 10։ Ովս. ՟Է. 12։ ՟Ժ՟Ե. 14։ ՟Ա. Կոր. ՟Ժ՟Ե. 55. 56։)
Խայթոցք նորա կան, եւ խոցոտեն զբազումս։ Փշրին խայթոցք նորա. (Մծբ. ՟Է։)
Խայթօցքն խոցոտեաց. (Յհ. կթ.։)
Կռածագկտցաւն, որ զօրէն ունի խայթոցաց կարճի. (Նար. ՟Կ՟Թ։)
Ըստ գազանաց բնութեան գանիւք եւ խայթոցիւք գործիցեն հնազանդեալս զհոգիսն ծառայիցն. (Պղատ. օրին. ՟Զ։)
նմանութեամբ ասի.
Շրջեալ ցանկութեանցն՝ մտանէ այնուհետեւ դառն խայթոց մտացութեանցն. այսինքն խիղճ մտաց. (Շ. յկ. ՟Թ։)
ԽԱՅԹՈՑՔ. πληγή, βασανισμός ictus, plaga, cruciatus. Խայթուածք. հարուածք. չարչարանք, վերք.
Չարչարանք նոցա իբրեւ զխայթոցս կարճի. (Յայտ. ՟Թ. 5։)
Օձն պղնձիբժշկեաց զխայթոցս եւ զթոյնս շնչաւոր օձիցն. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 26։)
Ոչ եւս ունին գարշապարս բոկս կասկածաւորս օձին խայթոցաց. (Նար. երգ.։)
Խայթոցից թշնամեացն ժուժկալութիւն. (Կլիմաք.։)