hy    |   fr

Կողակից

s.

consort, wife, spouse.

adj. s.

որ եւ ԿՈՂԱԲԱՂ, եւ ԿՈՂ ասի. Լծակից. ամուսին. կին.

Գերի կողակիցն երանելւոյն։ Եկեալ կողակից սրբոյն՝ ընկէց զմատանին առ սրբոյն ալեքսիոս. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ։)