Կտաւ, ոց

λίνον linum Բոյս՝ որոյ ցօղունն ծեծեալ՝ թել թել լինի, եւ այն մանեալ՝ հիւսի անկուածով ի փորձ. Տե՛ս եւ Վուշ, եւ ԲԵՀԵԶ. որպէս բարակ կտաւ. քթան, քէթէն, քեթան։ Իսկ եբր. եւ յն. քէթէն, քիթօն, է հանդերձ կտաւի.

Կտաւն եւ գարի։ Ասր եւ կտաւ։ Ընդ խրձամբք կտաւոյ. (Ել. ՟Թ. 31։ Ղեւտ. ՟Ժ՟Գ. 53։ Առակ. ՟Լ՟Ա. 13։)

adj. s.

ԿՏԱՒ ա.գ. λίνεος lineus στυππύνος stupeus. Կտաւեղէն. կտաւի.

Մի՛ զգենուցուս այլայլախառն՝ զասր եւ զկտաւ ի միասին. (Օր. ՟Ի՟Բ. 11։)

Ասուեայ հանդերձի, կամ կտաւոյ. ((որպէս թէ կտաււոյ, կտաւենւոյ) Ղեւտ. ՟Ժ՟Գ. 59։)

Բացաւ փեղկ մի ծածկութիւն կտաւոյ. (Փարպ.։)

s.

ԿՏԱՒ. գ. σινδών sindon, linteum tenue et pretiosum ὁθόνη, ὁθόνιον linteamen, linteolum. Պաստառեալ կտաւի. սինդոն. պատանք. տէղ, չարշէպ, լատիր շէպ, չարշաֆ.

Կտաւս արար։ Պատեաց սուրբ կտաւովք կամ կտաւովն։ Արկեալ զիւրեւ կտաւ մի ... թողեալ զկտաւն փախեաւ. (Առակ. ՟Լ՟Ա. 24։ Մտթ.։ Մրկ.։ Ղկ.։ Յհ.։)

Հանդիպեալ վարչամակին եւ սուրբ կտաւոցն։ Ի ձեռն կտաւուցն եւ վարշամակին եւ սուրբ կտաւոցն։ Ի ձեռն կտաւուցն եւ վարշամակին. (Շար.։ Նանայ.։)

Անօթ ինչ իբրեւ կտաւոյ մեծի. (Գծ. ՟Ժ. 11։ ՟Ժ՟Ա. 5։)

s.

ԿՏԱՒ. գ. λίνον linum ἰμάτιον vestis. Հանդերձ կտաւի. շապիկ. ղենջակ. վարշամակ.

Զգցեալ էին ի տաճարին կտաւս մաքուրս եւ պայծառս. (Յայտ. ՟Ի՟Ե. 6։)

Ըզզանգուածս իւրեանց՝ ծրարեալ ի կտաւս իւրեանց. (Ել. ՟Ժ՟Բ. 34։)

Ընդ զերծման գլխաշուք կտաւոյն. (Նար. ՟Լ՟Գ։)

Կտաւ սփածաւ. (Սարգ. յկ. ՟Բ։)