Կտաւատ, ի

s.

Իբր Կտաւահատ, այսինքն հատ կամ ունդ կտաւոյ, յորմէ ելանէ իւղ կտաւատի. լտ. lini semen. (ուստի պէզիր եաղը, lini oleum ).

Մարմնոյ մեծութեամբ բակլա եւ սիսեռն պարծէին առ հատ կտաւատի, եւ կնճըթան. (Մխ. առակ. ՟Խ։ Բժշկարան.։ Վստկ.։)