hy    |   fr

Հաւատակցութիւն, ութեան

s.

having the same religion or faith.

s.

Հաւատակիցն գոլ. ձայնակցութիւն ի հաւատս.

Ասաց՝ մոլար հաւատակցութիւն. (Խոր. ՟Գ. 65։ Յհ. կթ.։ Վրդն. պտմ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif հաւատակցութիւն հաւատակցութիւնք
accusatif հաւատակցութիւն հաւատակցութիւնս
génitif հաւատակցութեան հաւատակցութեանց
locatif հաւատակցութեան հաւատակցութիւնս
datif հաւատակցութեան հաւատակցութեանց
ablatif հաւատակցութենէ հաւատակցութեանց
instrumental հաւատակցութեամբ հաւատակցութեամբք