last;
— յետին, վերջին, the last, the last of all, the hindmost;
— յետոյ, — ուրեմն, after all, at last, lastly, finally.
ՀՈՒՍԿ. ՀՈՒՍԿ ՅԵՏԻՆ. ՀՈՒՍԿ ՅԵՏՈՅ. (լծ. յն. է՛սխադօս. եւ թ. ուզագ. ἕσχατος, -ον, -ως, τελεύτατος ultimus, -me;
summus, -me;
postremus, novisimus, extreme. Կարի յետին, վերջին. որ է ի ծայրն ստորին. եւ Յետոյ քան զամենայն. յետ ամենեցուն. ի վախճանի. է՛ն ետեւինը, ետքի, ետքը.
Հուսկ կրտսերն միայն մնայր անտիոքոս։ Յառաջնմէն մինչեւ ցհուսկ յետինն. (Եւս. քր. ՟Ա։)
Ի սկզբանն, ի միջոյ կողման, եւ հուսկ յեզր մագաղատին. (Փարպ.։)
Հուսկ վերջին է։ Մինչեւ ի հուսկ վերջին աշտիճան. (Եւս. քր. ՟Ա։ Սկեւռ. աղ.։)
Մինչեւ յամն երկրորդ վեսպանիոսի, յորում եղեւ հուսկ յետին աւերումն տաճարին. (Շիր. զատիկ.։)
Արար զերկուս աղախնայսն եւ զորդիս նոցա առաջի ... եւ զհռաքէլ եւ զյովսէփ հուսկ յետոյ. յն. յետինս. (Ծն. ՟Լ՟Գ. 2։)
Հուսկ յետոյ քան զամենեսին ... երեւեցաւ եւ ինձ. (՟Ա. Կոր. ՟Ժ՟Ե. 8։)
Անգէաս եւ զաքարիա հուսկ յետոյ էին քան զամենայն մարգարէսն. (Լմբ. սղ.։)
Որ քան զամենեսեան հուսկ յետոյ էր. (Եւս. քր. ՟Ա։)
Թէպէտեւ ոչ առ առաջինսն, այլ հուսկ յետոյ՝ վերջնոցն յետին. (Յիսուս որդի.։)
Հուսկ յետոյ՝ մրգոցն ի ներքս մուծեալ. (Փիլ. տեսական.։)