cf. Հպատակիմ.
ἑπιμελέομαι, θεραπεύω curo, curam gero, colo. Հպատակ կալ. հնազանդիլ. ներքոյ արկանել զանձն. մանաւանդ Խնամով ծառայել. արբանեկել. հանապազորդել ի սպասու. պաշտել. հոգալ. փոյթ տանել. զհետ լինել. պարապել. հանապազորդել սրտի մտօք.
Ընծայիւք հպատակէ նմա։ Անձանձրոյթ հպատակել թագաւորութեանդ. (Փարպ.։)
Օրինացն դատաստանի խղճիւ մտացն հպատակեցին. (Լմբ. սղ.։)
Ամենայն որ ծնանի, ե՛ւ կերակրով հպատակէ ծնիցելոցն. (Նիւս. բն.։)
Ոչ ողոքէին զոք, եւ ոչ հպատակէին ումեք (մարդելուզութեամբ). (Ոսկ. մ. ՟Ա. 15։)
Ի վերուստ (զուարթունք) հպատակէին հրամանաց տղային. (Շ. տաղ.։)
Աչից զօշոտութեան եւ փափկութեան հպատակեցին. (Շ. ՟ա. յհ. ՟Ի՟Զ։)
Հպատակեաց անձին սրբութեան որպէս աստուծոյ տաճարի։ Յառաջ քան զքո հպատակելն մարմնոյ նորա, նա միշտ եւ հանապազ հոգւոյ քում հպատակէ։ Ըստ իւրաքանչիւր գործոյ՝ մատուցման պատարագին հպատակեն. (Լմբ. էր ընդ եղբ. եւ Լմբ. պտրգ.։)
Սաղմոսերգութեան հպատակեա՛։ Ոչ դադարէր հպատակելով ի սուրբ եկեղեցիս. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Բ. ՟Ի՟Զ։)