hy    |   fr

Հպարտաբար

cf. Հպարտագոյնս.

adv.

Հպարտութեամբ. մեծաբանութեամբ. փառասիրութեամբ. արմարհանօք.

Ասացեալ էր երբեմն հպարտաբար պարծելով. (Փարպ.։)

Պա՛րտ էր ոչ ի յանձին ձգել զգովութիւնն հպարտաբար. (Կիւրղ. ղկ.։)