subject;
vassal, serf;
dependent, inferior, subordinate, obedient, obsequious;
attentive, careful;
— լինել, to be attentive;
— կալ, to be obedient, to obey, cf. Հպատակեմ.
ὐποκείμενος, ὐποτεταγμένος, ὐπήκοος sunjectus, subditus, obediens. (ի Հուպ, եւ տակ, յատակ. կամ որպէս յն. իբօդագդիգօ՛ս. ստորադասական) Ներքոյ անկեալն տէրութեան, կամ մեծաւորի, առաջնորդի. ստորադեալ, ստրուկ. ծառայ պատրաստական. հնազանդ. հլու.
Որդի եղեալ եմ եւ ես հպատակ հօր իմոյ։ Ունկնդի՛ր լերուք առաջնորդաց ձերոց, եւ հպատա՛կ կացէք նոցա. (Առակ. ՟Դ. 3։ Եբր. ՟Ժ՟Գ. 17։)
Հպատակ կալ նոցա հրամանացն։ Առ ամենայն հրամանսն հաւան եւ հպատակք. (Յճխ. ՟Ի՟Գ։)
Որ քահանային հպատակ լինիցի, աստուծոյ հնազանդ լինիցի. (Ոսկ. ՟բ. տիմ.։)
ՀՊԱՏԱԿ. προσκαρτερέων perseverans ἑπιμελής diligens. Որ հանապազորդէ սրտի մտօք, ուշադիր. փոյթ. եւ Միամիտ, հպատակական, կամ հանապազորդեան.
Եւ մեք աղօթից եւ պաշտաման եւ բանին հպատակ լիցուք. (Գծ. ՟Զ. 4. որ եւ ՀՊԱՏԱԿԵԼ ասի։)
Կարգաց եւ կրօնից քրիստոնէից հպատակ զանձն յարդարէր. (Ճ. ՟Ա.։)
Պարտ է նմա առաւել հպատակ կալ ի ծառայութեան. (Ոսկ. փիլեմ.։)
Պաշտել հպատակ սպասաւորութեամբ. (Լմբ. պտրգ.։)