invitation;
սիրալիր —, courteous -;
— հարսանեաց, յուղարկաւորութեան, եւ այլն —, to a wedding, to a funeral;
— տալ, to invite, to bid;
մերժել զ—ն, to decline an invitation.
(լծ. հիւրաւոր) գ. Արմատ Հրաւիրելոյ. կոչ. կոչումն. կանչելը.
Սփոփանաց հրաւէր։ Յայլ հրաւէր. (Նար. ՟Ի՟Ը. եւ գնձ հոգ։)
Կանխագոյն է հրաւէր քան զվայելումն. (Սարկ. քհ.։)
Հրաւէր կատարման, կամ մահու, կամ խաւարի. (Մաշտ.։ Սարգ. ՟բ. պ. ՟Բ։ Նախ. ել.։)
ՀՐԱՒԷՐ ՏԱԼ, է Հրաւիրել.
Հրաւէր տայր ներսեսի, զի կերիցէ ճաշ. (Ճ. ՟Բ.։)
Հրաւէր տայ ամենայն աստուածասիրաց. (Շ. բարձր.։)
Հրաւէր աւետեաց ամենեցուն տալով անդր ելանել. (Ոսկիփոր.։)
Շտապ հրաւէր տալ ռամկին. (Տաղ.։)