to fill with respect, to put to shame, to abash, to confound, to cover with shame, to make blush, to put to the blush.
to be ashamed, confused, to blush at, to redden with shame;
to respect, to be respectful;
to mind, to take care of, to beware.
որ եւ ՊԱՏԿԱՌԻՄ. ἑντρέπω, ἑντρέπομαι , αἱσχύνομαι erubesco, revereor, pudefio, pudet me. Ամաչել ամօթխածութեամբ. ակնածել. յարգանօք երկնչել. եւ Զամօթի հարկանիլ. շիկնիլ. խպնիլ. քաշուիլ, ամըչնալ. առ՝ հիճապ էթմէք,
Որ ոչ պատկառէ յերեսաց արդարոց, չէ գովելի։ Պատկառեցեր յերեսաց Տեառն։ Եկաց առաջի երեսաց նորա պատկառեալ։ Իբրեւ ետես Տէր՝ եթէ պատկառեցին, ասէ. պատկառեցին, ոչ ապականեցից զդոսա։ Պատկառեա՜ց սիրտ քո։ Մի՜ պատկառեսցես՝ զի նախատեցին զքեզ։ Ի մարմնաւոր հարցն մերոց՝ զորս ունիմք խրատիչս՝ պատկառեմք, եւ այլն։
Վասն հօրն յիշատակի պատկառէ յայնմանէ, որ նորայն Երեմն եղեալ է կին. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)
Պատկառեցէ՜ք ի միմեանց. (Ածազգ. ՟Դ։)
Մի՜ ինչ պատկառեր դու երկիւղիւ յարքայէ. (Եղիշ. ՟Գ։)
Ոչ այնքան սարսեցի եւ պատկառեցի ի սաստկութենէ քումդ հրամանի, որքան ալիք ծովուն յեզերացն. (Նար. ՟Զ։)
Հուրն պատկառէր յարդարոցն. (Հարցնափառ.։)
ՊԱՏԿԱՌԵԼ. որպէս Պատկառ կալ. զգուշանալ.
Յորոյ իրաց զցաւսն ածին ի վերայ, յայնմանէ պատկառեսցէ անձին. (Ճ. ՟Գ. որ ի բուն բանս Ոսկեբ. գրի՝ պատկառ կայցէ։)
Ի մի՜տ առ զբազմաչար հնարս թշնամւոյն, եւ պատկառեա՜ ի նետից նորա. (Մանդ. ՟Ի՟Գ։)
ՊԱՏԿԱՌԵՄ, եցի. ն. մանաւանդ ՊԱՏԿԱՌԵՑՈՒՑԱՆԵՄ ἑντρέπω, δυσωπέω, καταισχύνω pudefacio, pudore afficio, confundo. Տալ այլում պատկառիլ, յանդիմանել, եւ ածել պատկառանս.