respectful, modest, bashful;
cf. Պատկառանք;
— կալ, լինել, to pay attention, to attend to, to watch, to give oneself up to, to apply oneself or one's thoughts or mind to, to tend to, to subject oneself to;
— կալ օրինաց, to observe the law;
— կալ արդարութեան, to be just, right, upright;
— կալ յիրաց ինչ, to avoid, to shun.
Որպէս Պատկառանք. ամօթխածութիւն. առ, հիճապ.
Նախ քան զուտել նորա իսպառ՝ յիշեա՜ զամօթ եւ զպատկառ. (Շ. այբուբ.։)
ՊԱՏԿԱՌ. ա. Պատկառեալ, կամ պատկառոտ, ամօթխած.
Ի յանցաւորաց անտի խորշեսցէ մտօք եւ բանիւ, եւ ամօթով, եւ տեսութեամբ պատկառ. (Յհ. կթ.։)
ՊԱՏԿԱՌ ԿԱԼ, ԼԻՆԵԼ. προσέχω attenso ἕχομαι haereo σπουδάζω studeo ἑπιμελέομαι curam gero. Պատկառանօք եւ զգուշութեամբ կալ մնալ պատրաստ. պատուով սպաս տանել, ուշ ունել. փոյթ յանձին ունել. զգոյշ կալ. դիտել.
Ամենայն կարգաց եւ իրաւանց եւ սրբութեան պատկառ կալ. (Յճխ. ՟Ը։)
Անփոյթ առնէին զաւելորդացն, եւ կարեւորացն եւեթ պատկառ կային։ Միշտ հոգեւորացն պատկառ կալ։ Եւ մեք նմին պատկառ կացցուք։ Հոգեւորացն եւեթ կային պատկառ։ Որ մարմնոյն սրբութեան պատկառ կայցեն։ Զգո՜յշ լեր անձին, այսինքն անձին պատկա՜ռ կաց։ Յորո՜ց իրաց զցաւսն ածին ի վերայ, յայնմանէ պատկառ կայցէ անձին։ Սգոյն միայն կան պատկառ։ Պատկառ կալ ահիւ ի հնազանդութիւնն Քրիստոսի. (Ոսկ. ստէպ։)
Յոյժ պատկառ կայր ի պաշտօնատարութիւն հայրապետին. (Արծր. ՟Դ. 1։)
Հաւատսյդ որ ի Քրիստոս՝ կացէ՜ք միայն պատկառ։ Պատկա՜ռ կացէք ոչ տրտմեցուցանել զհոգին Սուրս Աստուծոյ։ Ի վատթարաց զգուշանալ, եւ լաւագունիցն պատկառ կալ. (Շ. ՟բ. պետ. եւ Շ. ՟ա. յհ. ՟Լ՟Զ։ եւ Շ. ընդհանր.։)
Պատկառ կալ թագաւորին հրամանաց, կամ անտի կենացն, առաքինութեանց, սպասաւորութեան, պաշտամանն Աստուծոյ, եւ այլն. (Սարգ. ՟բ. յհ. ՟Ա։ Իգն.։)
Դուն ուրեք ասի էական բայիւ.
Զձեռս եւ զբերան լուանալոյ պատկա՜ռ են, եւ զոգիսն սրբել չունին ինչ փոյթ յանձին. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 26։)