false, untrue, lying, deceitful, fallacious;
falsehood, untruth, story, lie, fib;
falsely;
թեթեւ —, white lie;
innocent falsehood;
— երդումն, perjury, false oath;
— վկայ, false witness;
— քրիստոսք, false christs, antichrists;
ամենեւին —, absolutely false;
— խօսել, ասել, to tell untruths, to lie;
— առնել or ի — հանել, to contradict most flatly, to give the lie to, to shew the falsehood of, to deny, to gainsay, cf. Ստացուցանեմ;
ի — հանել զկայսրն, to deny the accusation made before the emperor;
եդաք — զյոյսն մեր, we trusted in lies.
յորմէ յն. փսէւտիս։ ψευδής, ψευστής falsus, fallax, mendax . Ներհակն ձայնիս Ստոյգ. ոչ ճշմարիտ. հակառակն ճշմարտութեան. անիրաւ. խարդախ. կեղծ. մոլոր. նենգաւոր. խաբեբայ. անհաւատարիմ. սնոտի. ստախօս ոք, եւ անհիմն կամ զուր բան.
Ամենայն մարդ սուտ է։ Լաւ է աղքատ արդար քան զմեծատուն սուտ։ Սուտ են որդիք մարդկան։ Վկայ սուտ։ Ոգի սուտ։ Շրթունք սուտք։ Լեզու սուտ։ Սուտ է ձի ի փրկութեան իւրում. եւ այլն։ Կամ Բան սուտ։ Տեսիլս սուտս։ Մի վկայեր զընկերէ քումմէ վկայութիւն սուտ. եւ այլն։
Սուտ մարդ ոչինչ երկնչի ի ստել. (Եփր. համաբ.։)
Ի ձեռն սուտ երիցանց։ Սուտ են յամենայնի։ Առ աստուած իւր սուտ գտաւ։ Սուտ չեն մեր սպասաւորքս։ Ոչ հաւատային սուտ թողութեանն. (Եղիշ.։)
Մարդիկք սուտք էք։ եւ անվստահք. (Փարպ.։)
Եթէ ոչ եւ միտք քո աղօթեսցեն ընդ մարմնոյդ, սուտ է վաստակ քո. (Վրք. հց. ՟Ը։)
Եթէ մինն շինեսցէ, եւ միւսն քակեսցէ, զինչ լինիցի. բայց միայն աշխատութիւն սուտ. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Ա. ձ.) (տպ. զուր)։
Երբեմն ի ճշմարտէն, եւ երբեմն ի ստէն. (Խոր. ՟Ա. 5։)
Մեղադրէր իբր ստի եւ պատրողի։ Զստոց յայտ առնէ, զի յանձն առնուն, եւ ոչ առնեն. (Մխ. առակ.։ Բան ճշմարտիցն, եւ ստիցն. Մխ. երեմ.։)
ՍՈՒՏ. գ. իբր Ստութիւն. ψευδός, ψευδή mendacium, falsitas.
Ոյք խօսին սուտ. (Սղ. ՟Է. 7։)
Վկայ կոչել ի վերայ ստի զաստուած անարժանագոյն պղծութիւն է։ Երդնուլ ի վերայ ստոյ ի միտսն. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)
ՍՈՒՏ. մ. իբր Ստութեամբ, եւ Ի զուր. կամ ըստ յն. ստութիւն, եւ սուտ ինչ. եւ բայիւ, ψεύδομαι mentior.
Սուտ երդնուլ. սուտ ասել. սուտ վկայել. եւ այլն։
Եդաք սուտ զյոյսն մեր. (Ես. ՟Ի՟Ը. 15։)
Զոր շրթամբք առ երկիւղի մեծարեցաք սուտ։ Նա արդար է, եւ մեք սուտ կռուիմք. (Փարպ.։) Եթէ կամէր գնալ աստի, մեք ընդէր աշխատեցաք սուտ (տպ. զուր), եւ շինեցաք զդա։ Եթէ ոչ զգուշասցի, այլ ընդունեայն եւ սուտ (տպ. եւ ընդ սուտ) ծախսցէ զաւուրս իւր ի շփոթս եւ ի հոգս. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Ա. ՟Ժ՟Բ. ձ։)
ՍՈՒՏ, կից ըէնդ այլ բառս. ըստ յն. բարդեալ. զոր օրինակ
Սուտ առաքեալ. ψευδαπόστολος. (՟Բ. Կոր. ՟Ժ՟Ա. 13։)
Սուտ եղբայր. ψευαδέλφος. (՟Բ. Կոր. ՟Ժ՟Ա. 28։ Գաղ. ՟Բ. 4։)
Սուտ մարգարէ. ψευδοπροφήτης . (ստեպ Հին եւ նոր կտ.։)
Սուտ վկայ. ψευδομάρτυρ, ψευδομαρτυῤήσας. (Դան. Մտթ.։ Մրկ. եւ այլն։)
Սուտ վկայութիւն. ψευδομαρτυρία. (Մտթ. ՟Ժ՟Է. ՟Ի՟Զ։)
Սուտ վարդապետ. ψευδοδιδάσκαλος. ՟(Բ. Պետ. ՟Բ. 1։)
Սուտ քրիստոս. ψευδόχριστος. (Մտթ.։ Մրկ. եւ այլն։)
ՍՈՒՏ ԱՌՆԵԼ. Ի ՍՈՒՏ ՀԱՆԵԼ. Ստախօս գոլ ցուցանել. սուտ հանել.
Ի պատճառս ագահութեանն իւրոյ սուտ արարեալ զարարիչն իւր։ Յուտել իւրում ի ծառոյ անտի՝ զաստուած սուտ առնէր. (Եփր. ծն.։)
Զի մի սուտ գտայց, եւ ի սուտս հանից զաստուծոյ վկառութիւն վասն իմ. (Վանակ. յոբ.։)
Երթայք կամօք իւրովք՝ յուսացեալ ի սուտ հանել զօգոստոսն (այսինքն զամբաստանութիւնս եղեալս առաջին կայսեր). (Խոր. ՟Գ. 40։)