to grapple, to clutch strongly with the hand, to lock one's arms round, to hug, to hold fast on, to cling to.
ՎԱԿԺՈՅԺ ԼԻՆԵԼ, ՎԱԿԺՈՒԺԵԼ ՎԱԿԺՈՒԺԻԼ. περικρατέω, περιδράττομαι exsupero, praevaleo, apprehendo, circumplector Ի վակասն ուժել. զօձեացն բուռն հարկանել. պինդ ունել. զօրանալ ի վերայ. յաղթահարել.
Բու՛ռն հար (զտտնոյ օձի) եւ կա՛լ եւ վակժո՛յժ լեր. (Փիլ. այլաբ.։)
Առաջինքն ճեպեալ, ընթանան, եւ վերջինքն բուռն հարեալ վակժոյժ լեալ՝ չհաւանին զառաջինսն թողուլ։ Խիղբս արկանել վակժոյժ լինել զերկրէն՝ յոր եդաւ (սերմն). (Վեցօր. ՟Դ. ՟Ե։)
Բուռն հարեալ վակժոյժ լեալ պինդ պահէք։ Զաստէն իրացս վակժոյժ լինին. (Ոսկ. փիլիպ. ՟Ժ. եւ Ոսկ. մ. ՟Ա. 12։)
Զսուտ կարծեաց վակժուժեալ կախին։ Խառնեսցի անբացաբաժանելի, վակժուժեսցի. (Փիլ. ել. ՟Բ. 107։ Ոսկիփոր.։)
(Իսկ Հին բռ. շփոթելով ընդ Վատոյժ՝ գրէ.
Վակժոյժ, ապաժոյժ կամ անոյժ)