cf. Վակասաւոր.
Կրօղ զանձամբ զվակաս. որպէս քահանայապետ, քահանայ.
Յովհաննէս որդի քահանայապետին Զաքարիայ ... վակասակիր քահանայութեան, խոյրագիր պատուին. (Ագաթ.։)
Հայր իմ եւ տէր, սնուցիչ եւ վարդապետ, այլ ոչ քահանայ. (Մագ. ՟Ժ՟Դ։)
Ասի զպատմուճանէ կամ զշուրջառէ՝ որ ունի յիւր վերայ զվակաս կամ զեմիփորոն.
Նմանեալ Ահարոնի վակասակիր պատմուճանաւն։ Ըստ վակասակիր սուրբ պատմուճանին։ Վակասակիրն պատմուճանի. (Արծր. ՟Ե. 12։ եւ Արիստակ. մկրտ.։ Մաշտ.։ Անան. եկեղ։)
Դու ընտրեցեր զահարոն, մեծարեալ վակասակիր պսակօք. (Մաշտ.։)