to render worse, to cause to degenerate, to debase, to corrupt, to deteriorate, to alter;
to weaken, to abase, to undo, to defeat, to rout;
to insult, to defame, to dishonour;
to despise.
κακίζω vitupero. կր. ἤττων γίνομαι minor fio, ignavus fio, superor ὁνειδίζω exprobro τροπάω in fugam verto. Վատթար կացուցանել, եւ որպէս զվատթար թշնամանել. նկուն առնել. տկարացուցանել. յանպիտանութիւն դարձուցանել. յամօթ առնել. կորանօք ի բաց վանել. անարգել. ընդ վայր հարկանել. նախատել. խաղք ընել. սըմքեցնել. կր. նկուն լինել. խաղք ըլլալ. սըմքել.
Փախուցին զնա վատթարեալ։ Ի պարտութիւն մատնեալ վատթարեալ գտանէր։ Եւ էին առաջի նոցա հրեշտակք վատթարեալք եւ անարգեալք յոյժ. (՟Ա. Մակ. ՟Ժ՟Ա. 55։ ՟Բ. Մակ. ՟Ժ՟Գ. 23։ Յուդթ. ՟Ա. 11։)
Պէսպէս տանջանօք վատթարէր զբազումս ի նոցանէ։ Յամենայն կողմանց հարեալ վատթարեցաւ. (Եղիշ. ՟Բ. ՟Է։)
Խոնարհեցոյց վատթարեաց զամբարհաւաճս։ Նա մեծարեաց, եւ դու վատթարես։ Սուզանել եւ վատթարել զանձինս արհամարհելով (առ ամօթոյ)։ Ոչ թշնամանեցից, այլ յանդիմանեցից. ոչ սպառնացայց, այլ վատթարեցից։ Տակաւին եւս զնոսա ողոքէին, եւ ոչ բանիւք վատթարելով վարէին. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։ Յհ. իմ. երեւ.։ Փիլ. ՟ժ. բան.։ Առ որս. ՟Ը։ Ոսկ. յհ. ՟Բ. 6։)
Նախատէր վատթարելով զվախտանդ (իբրեւ զտկար). (Պտմ. վր.։)
Ի զղջումն եկեալ յաստուծոյ՝ սկսաւ վատթարել զզեղխութիւն իւր. (Վրք. հց. ՟Դ. ձ։)
Աղանդն հեթանոսական յայտնեցաւ ի վատթարել թագաւորութեանն արշակունեաց. այսինքն ի տկարանալ. (Խոր. ՟Գ. 47։)