s.

prince or father of poets, of grammarians.

s.

Հայր եւ գլուխ քերթողաց. առաջնորդ բանաստեղծից. ճարտար յարուեստաւ շարադրութիւնս.

Մովսէս խորենացի, որ կոչեցաւ քերթողահայր։ Մեծ վարդապետին մովսէսի քերթօղահօրն։ Մովսէսի քերթողահօրն՝ յաղագս կարգեաց եկեղեցւոյ. (Ճ. ՟Զ.։ Ասող.։ ՟Բ. 1։ Ի գիրս խոսր.։ եւ Արշ. եւ այլն։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif քերթողահայր քերթողահարք
accusatif քերթողահայր քերթողահարս
génitif քերթողահաւր քերթողահարց
locatif քերթողահաւր քերթողահարս
datif քերթողահաւր քերթողահարց
ablatif քերթողահաւրէ քերթողահարց
instrumental քերթողահարբ քերթողահարբք