cf. Քերթուած.
ποίησις poesis. իտ. poesia ποιητική poetica, -ce. որ եւ ՔԵՐԹՈՂԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ, ՔԵՐԹՈՒԹԻՒՆ. այսինքն Կերտողութիւն չափաբերական բանից. բանաստեղծութիւն. (յն. բի՛իսիս այսինքն առնելութիւն)
Անկատա՛ր ինքն (հոկ արուեստիւ քերթւղն), եւ քերթողութիւն. (Փիլ. նխ. ՟բ.։)
Ճարտասանութեան, կամ քերթողութեան. (Պերիարմ.։)
Ներ առմանն, եթէ հոմերոս քերթո՛ղ է, եւ ոչ եւս ճշմարիտ՝ ասել, եթէ է հոմերոս. քանզի սակս քերթողութեան՝ ըստ պատահման, այլ ոչ ըստ ինքեան՝ զհոմերսնէն էն ստորոգի. (Անյաղթ պերիարմ.։)
Բարձրագոյն է քերթողութիւն քան զքերականութիւն՝ որչափ ոգի քան զմարմին. (Մագ. քեր.։)
Ուր եւ յաւելու յումպէտս ասել. Քերդողութիւն (կամ քերողութիւն) ստւոգաբանեալ լինի՝ գիր գեղութեան, կամ գիր թողութեան. վասն զի յաղագս սորա գտաւ գիր, եւ թողաւ աշխարհի
ՔԵՐԹՈՂՈՒԹԻՒՆ. Պիտակաբար դնի որպէս քերականութիւն.
Քերդողութիւն (կամ քերողութիւն) է ըստ մասանց բանի. եւ են մասունք բանի՝ անուն, բայ, եւ այլն. (Երզն. Անյաղթ։ Տօնակ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | քերթողութիւն | քերթողութիւնք |
| accusatif | քերթողութիւն | քերթողութիւնս |
| génitif | քերթողութեան | քերթողութեանց |
| locatif | քերթողութեան | քերթողութիւնս |
| datif | քերթողութեան | քերթողութեանց |
| ablatif | քերթողութենէ | քերթողութեանց |
| instrumental | քերթողութեամբ | քերթողութեամբք |