Your research : 2 Results for ա

Entries' title containing ա : 10000 Results

Լացուցանեմ, ուցի

va.

to make to weep.


Լաւ, աց

adj.

good, excellent;
superior, better;
praiseworthy;
honest, upright;
— վարկանել՝ համարել, to esteem or love more, to prefer;
առ —ս ունել, to hold in honour, to reverence;
ի — անդր գալ, to become better, to improve, to ameliorate;
— է, it is good, it is better or wortb more;
— եւս, so much the better;
ո՞չ — եւս իցէ, would it not be better ? ո՞չ — եմ ես քեզ քան զտասն որդի, am I not worth more than ten sons to you ? — էր թէ մեռեալ էաք, would that we also had not survived !


Լաւաբարոյ, ից

cf. Բարեբարոյ.


Լաւաբարութիւն, ութեան

s.

cf. Բարեբարութիւն.


Լաւագոյն

adj.

better;
առնել, to ameliorate, to make better, to improve;
— վարկանել համարել, to consider highly, to prefer;
— կեանք, the future life.


Լաւազգի

adj.

of good family, noble.


Լաւախօս

adj.

fair-spoken or sweet-spoken, courteous.


Լաւակամ

adj.

well-minded, well-meant.


Լաւակամութիւն, ութեան

s.

bounty, benevolence, kindness, good disposition, obligingness.


Լաւակեաց

adj.

living comfortably.


Լաւակն

adj.

gentle-eyed.


Լաւահայեաց

adj.

right-minded, equitable, good-hearted.


Լաւամանկութիւն, ութեան

s.

the having good sons.


Լաւամտութիւն, ութեան

s.

right-mindedness.


Լաւանամ, ացայ

vn.

to grow better, to be ameliorated, to improve.


Լաւաշ

cf. Շօթ.


Լաւացուցանեմ, ուցի

va.

to ameliorate, to improve.


Լաւիմաց, աց

adj.

knowing, clever, wise.


Լաւորեար, երոյ

pl. s.

good people.


Լաւութիւն, ութեան

s.

goodness, improvement, excellence, worthiness;
good quality;
գալ ի —, to amend, to reform;
լաւութեանց հանդէս, parts.


Լափ, ից

cf. Լակ;
paste;
pap (for the babies);
hasty-pudding, hodgepodge.


Լափատեմ, եցի

va.

to devour, to swallow, to drink hard, to gulp down;

fig.

to affront, to outrage.


Լափեմ, եցի

va.

to lap up, to lick up, to eat up greedily, to quaff, to toss down, to swill;
to devour, to consume.


Լափլէզ

adj.

devouring, voracious, consuming.


Լափլիզող

cf. Լափլէզ.


Լափլիզեմ, եցի

va.

to devour, to eat up, to raven, to gorge, to glut, to consume;
— զմատեան, to devour, to be a book-worm, to pore night and day, to read over hastily and greedily.


Լափումն, ման

s.

act of licking or lapping up.


Լեալ

cf. Լինիմ.


Լիեալ

cf. Լեալ.


Լեառն, լերին, լերանց

s.

mountain;
— տեառն, — սուրբ, heaven, paradise;
լիրինք յաւիտենից, յաւիտենական or մշտնջենաւոր, the angels, the prophets, the apostles;
արտեւան, գագաթն, կատար լերանց, the summit, the ridge of the mountain;
կապան, կիրճ լերանց, strait, defile, pass;
գօտի, շղթայ, պար լերանց, chain, ridges of mountains;
հրաբուղխ լեառն, volcano, a burning mountain;
սառնատափ լերինք, glaciers;
լուղական լերինք, iceberg;
մոլորակային, լուսնային լերինք, the planetary, the lunar mountains;
զլեառն լեռնայն գնալ, to go from mountain to mountain, or by mountain paths;
լեառն Սինա, Մասիս, mount Sinai, Ararat;
իբրեւ զլերինս ելանէին բարձրանային փրփրադէզ ալիքն, the foaming waves ran mountains high;
եւ լեառն մուկն ծնաւ, the mountain brought forth a mouse.


Լեառնական

cf. Լեռնական.


Լեառնանամ, ացայ

vn.

cf. Լեռնանամ.


Լեարդ, լերդի

s.

liver;
— որթու, calf's -;
ցաւ լերդի, — complaint;
տապ, բորբոքումն լերդի, hepatite, inflammation of the liver.


Լեգէոնախումբ

adj.

composed of many legions.


Լեզուաբանութիւն, ութեան

s.

science of languages.


Լեզուագար, աց, ից

adj.

talkative, loquacious, garrulous, prating.


Լեզուագարիմ, եցայ

vn.

to have a great itching to talk, to be all tongue, to let one's tongue run on, to chatter, to prattle.


Լեզուագարեմ, եցի

vn.

cf. Լեզուագարիմ.


Լեզուագարութիւն, ութեան

s.

too great a freedom of speech, flippancy of tongue, the being too free with one's tongue, prate, prattle, loquacity.


Լեզուագէտ

s.

linguist.


Լեզուագիտութիւն, ութեան

s.

linguistics, knowledge of languages.


Լեզուագրութիւն, ութեան

s.

glossography.


Լեզուազգեաց

adj.

skilled in many languages.


Լեզուախօսութիւն, ութեան

s.

the gift of tongues, gift or power of speaking many languages;

med.

glossology.


Լեզուածայր

adj.

pronounced with the tip of the tongue.


Լեզուակ, աց

s.

tongue, epiglottis, uvula;
— գործեաց, index.


Լեզուակապ

adj.

tongue-tied.


Լեզուահատ

adj.

having the tongue cut out.


Լեզուահատեմ, եցի

va.

to cut out the tongue.


Լեզուաձեւ

adj.

tongue-shaped.


Definitions containing the research ա : 1957 Results