Your research : 2 Results for կ

Entries' title containing կ : 10000 Results

Եզականութիւն, ութեան

s.

singularity.


Եզակի

adj. gr.

singular;

s.

singular number;

adv.

singularly.


Եզնակ

s.

calf;
Աստուծոյ —, Ոսկի —, cockchafer, may-hug.


Եզնակն

s.

chasselas.


Եզրակացութիւն, ութեան

s.

conclusion;
result;
epilogue.


Եզրակացուցանեմ, ուցի

va.

to conclude, to infer.


Եթերական, ի, աց

adj.

cf. Եթերախաղաց.


Ելակ, աց

cf. Ելագ.


Ելեկտրադէտ

s.

electroscope.


Ելեկտրական

adj.

eleetric;
— մեքենայ, — machine;
— ցնցումն —, — shock.


Ելեկտրականութիւն, ութեան

s.

electricity.


Ելեկտրակիր

s.

electrophorus.


Ելեկտրամագնիս

s.

electro-magnet.


Ելեկտրամագնիսական

adj.

electro-magnetic.


Ելեկտրամագնիսութիւն, ութեան

s.

electromagnetism.


Ելեկտրանամ, ացայ

vp.

to become electric, electrified.


Ելեկտրաչափ

s.

electrometer.


Ելեկտրացուցանեմ, ուցի

va.

to electrify.


Ելեկտրացուցիչ

s.

electrifier.


Ելեկտրիոն

s.

yellow amber.


Ելեկտրութիւն, ութեան

s.

cf. Ելեկտրականութիւն.


Ելեփանդական

adj.

belonging to elephantiasis;
affected with elephantiasis;
— ախտ, բորոտութիւն, elephantiasis.


Ելլադական

adj.

that belongs to Greece;
Grecian, Greek.


Ելուզակ, աց

s.

highwayman, robber, bandit, vagabond.


Ելուզակաբար

adv.

highwayman-like.


Ելուզակից

s.

companion of a highwayman, of a robber.


Ելուզակութիւն, ութեան

s.

depredation, robbery


Եկ

s.

act of coming, arrival.


Եկ, աց

adj. s.

alien, foreigner;
external;
—ք, income;
ի վերայ —ք, accident, misfortune.


Ե՜կ

int.

come on!come now!


Ե՜կ բեր

cf. Ե՜կ.


Ե՜կ դու

cf. Ե՜կ.


Եկակոչ

adj.

summoned, cited;
— առնել, to summon, to cite, to go to law.


Եկամուտ, մտից, աց

adj. s.

revenue, income, settled income, annuity, interest, rent;
proselyte, neophyte;
foreign, extrinsic, exotic, false;
—ք արքունի, finances;
— տարեկան, revenue, annual income;
ստանալ զեկամուտն, to receive one's income.


Եկաւոր, աց

adj.

that comes, foreign.


Եկաւորեմ, եցի

vn.

to come.


Եկաւորիմ, եցայ

vn.

cf. Եկաւորեմ.


Եկաւորութիւն, ութեան

s.

coming, arrival.


Եկելութիւն, ութեան

s.

cf. Եկաւորութիւն.


Եկեղեցախորան, աց

s.

field or camp-chapel.


Եկեղեցական

adj.

ecclesiastic, belonging to the church;

s.

ecclesiastic, clergyman.


Եկեղեցականութիւն, ութեան

s.

clericalism;
holy orders;
թողուլ զ—, to abandon the career or state of a clergyman, to throw off the surplice or the cowl.


Եկեղեցակապուտ

adj.

sacrilegious, despoiler of the Church.


Եկեղեցակողոպուտ

cf. Եկեղեցակապուտ.


Եկեղեցանամ, ացայ

vn.

to assemble, to be convoked.


Եկեղեցապահ

cf. Եկեղեցպան.


Եկեղեցապան, աց

cf. Եկեղեցպան.


Եկեղեցապատում մատենագիր

s.

historian of the Church, ecclesiastic historian.


Եկեղեցացուցանեմ, ուցի

va.

to asssemble, to convoke.


Եկեղեցպան

cf. Եկեղեցապան.

s.

church-warden;
patron of a church;
sacrist.


Definitions containing the research կ : 2232 Results