Your research : 10 Results for ո

Entries' title containing ո : 10000 Results

Ապախտաւորութիւն, ութեան

s.

ingratitude.


Ապակագործ, աց

s.

glassmaker;
glazier.


Ապակագործութիւն, ութեան

s.

art of making glass;
glass-house, glass-works, glass-trade;
glazing, glazier's work.


Ապականագործ

adj.

that corrupts, corrupter, destructive.


Ապականացու, աց

adj.

corruptible.


Ապականութիւն, ութեան

s.

corruption;
destruction, ruin;
contamination, infection;
depravity, perversion, degeneration;
putrefaction, rottenness, sourness, staleness, rancidity;
— կուսի, defloration, debauchment;
տեղի՝ դուբ ապականութեան, sepulchre, tomb;
— բարուց, corruption, depravation of morals or manners;
յ— դնել՝ դարձուցանել, կարգել, հասուցանել, cf. Ապականեմ;
յ— դառնալ, լինել, անցեալ գնալ, cf. Ապականիմ;
ձմեռն ապականութեան, the winter destroyer or spoiler.


Ապահարկութիւն, ութեան

s.

exemption, freedom from taxes, franchise, immunity.


Ապահով

adj.

sure, safe, assured;

adv.

յ—ս, assuredly;
յ—ս լինել, to be sure, to be certain.


Ապահովանամ, ացայ

vn.

to be sure, to be assured.


Ապահովիմ, եցայ

vn.

cf. Ապահովանամ.


Ապահովացուցանեմ, ուցի

va.

to make sure, to assure;
to give security for.


Ապահովեմ, եցի

va.

cf. Ապահովացուցանեմ.


Ապահովութիւն, ութեան

s.

surety, security.


Ապաշխարող, աց

s.

penitent.


Ապաշխարողահայր

s.

penitentiary.


Ապաշխարութիւն, ութեան

s.

repentance, penitence;
mortification.


Ապաշնորհ, աց

adj.

ungrateful;
vain;
vile, disagreeable.


Ապաշնորհութիւն, ութեան

s.

ingratitude.


Ապաշուք

adj.

vile, base, abject.


Ապա ուրեմն

conj.

then, therefore;

adv.

finally, at last.


Ապառաժուտ

adj.

rugged, rough, stony, rocky.


Ապառում

adj.

insolent, pert, bold, audacious;

adv.

—ս, insolently, pertly.


Ապաստանութիւն, ութեան

s.

refuge, trust, confidence.


Ապատոհմ

adj.

ignoble, obscure, low, plebeian.


Ապատոհմիկ

cf. Ապատոհմ.


Ապարահանոց

s.

privy.


Ապարասանութիւն, ութեան

s.

insolence, effrontery, impudence, licentiousness.


Ապարում

s.

border or edge of a tent or pavilion, fringe.


Ապացոյց, ցուցից

s.

index, sign, mark;
example, model;
proof, argument, reason, evidence, testimony;
demonstration;
յայտնի —, evident proof.


Ապացուցական

adj.

demonstrative.


Ապացուցանեմ, ուցի

va.

to demonstrate.


Ապաւինեցուցանեմ, ուցի

va.

cf. Ապաւինեմ.


Ապաւինութիւն, ութեան

s.

refuge, resource;
confidence, security.


Ապաքինացուցանեմ, ուցի

va.

to cure, to restore to health;
to take away, to cause to cease.


Ապերախտութիւն, ութեան

s.

ingratitude.


Ապերասանութիւն, ութեան

s.

cf. Ապարասանութիւն.


Ապիկարութիւն, ութեան

s.

impotence, feebleness.


Ապիրատութիւն, ութեան

s.

wickedness, iniquity, malice, flagitiousness, villainy.


Ապշեցուցանեմ, ուցի

va.

to astonish, to surprise, to enchant, to enrapture, to amaze.


Աղաղոց

s.

tan-house, tan-pit.


Աղամասուկ ածեմ

sv.

to destroy, to throw down, to overthrow, to ruin.


Աղամարութիւն, ութեան

s.

cf. Տխմարութիւն.


Աղամող

adj.

stray, misled;
dissipated, absent.


Աղամողեմ, եցի

vn.

to stray, to dissipate.


Աղամողիմ, եցայ

vn.

to stray, to dissipate.


Աղամողումն, ման

s.

wandering, wildness;
dissipation.


Աղանգանոյն

s.

laudanum.


Աղանդագործ

adj.

inventor of a sect.


Աղանդագլուխ

s.

chief of a sect, heresiarch.


Աղանդաւոր, ի, աց

s.

sectary;
magician, enchanter, sorcerer.


Definitions containing the research ո : 2844 Results