Your research : 53 Results for ի

Entries' title containing ի : 10000 Results

Բարեկերպութիւն, ութեան

s.

fine figure, good shape, grace, gentility.


Բարեկեցիկ

adj.

happy, prosperous, in good circumstances, rich.


Բարեկեցութիւն, ութեան

s.

happiness, felicity, ease, contentment, comfort.


Բարեկիր

adj.

good, honest, virtuous;
բարեկիր առնել, cf. Հաճեմ, cf. Բերկրեցուցանեմ, cf. Հեշտացուցանեմ.


Բարեկիրթ

adj.

well instructed, civil.


Բարեկրթութիւն, ութեան

s.

good education, good-breeding, politeness.


Բարեկրօնութիւն, ութեան

s.

good morals, honesty, probity, piety, religion, goodness.


Բարեհաճիմ, ճեցայ

vn.

to vouchsafe, to accept, to receive favourably, to please.


Բարեհաճութիւն, ութեան

s.

approbation, consent, benevolence, favour, friendship.


Բարեհամբաւութիւն, ութեան

s.

good name, renown, reputation, fame, praise.


Բարեհռչակութիւն, ութեան

s.

cf. Բարեհամբաւութիւն.


Բարեձեւութիւն, ութեան

s.

fine figure, gracefulness, decorum.


Բարեձիր

cf. Առատաձիր.


Բարեմասնութիւն, ութեան

s.

good fortune, happiness, participation of good;
goodness, perfection.


Բարեմարդիկ

adj.

coaxer, cajoler, gallant, complaisant;
յ— լինել, to please, to flatter, to coax, to cajole, to adulate.


Բարեմարդութիւն, ութեան

s.

flattery, adulation, complaisance.


Բարեմիտ, մտաց

adj.

sincere, ingenuous, frank, naive;
innocent, good, well disposed.


Բարեմտութիւն, ութեան

s.

sincerity, innocence, goodness, indulgence.


Բարեյիշատակ

adj.

of happy memory, whose memory is venerated.


Բարեյուսութիւն, ութեան

adj.

good hope.


Բարեշնորհութիւն, ութեան

s.

bounty, goodness;
gracefulness, elegance, charms.


Բարեշքեղութիւն, ութեան

s.

splendour, magnificence, pomp, lustre, refulgence;
honesty, modesty.


Բարեշքութիւն, ութեան

s.

cf. Բարեշքեղութիւն.


Բարեչափութիւն, ութեան

s.

exactness, beauty, exact proportion.


Բարեպաշտութիւն, ութեան

s.

piety, religion;
բարեպաշտութեամբ, cf. Բարեպաշտաբար.


Բարեպաշտուհի

adj.

pious, religious.


Բարեպարիշտ

cf. Բարեպաշտ.


Բարեսիրութիւն, ութեան

s.

bounty, goodness, kindness, obligingness.


Բարեսնութիւն, ութեան

s.

good education.


Բարեվայելուչութիւն, ութեան

s.

fitness, convenience;
lustre, splendour.


Բարեվիճակ

adj.

well settled, fortunate.


Բարեվստահութիւն, ութեան

s.

good assurance, certainty, boldness.


Բարետաւիղ

adj.

that sounds well, sweet, harmonious, well adjusted or organized.


Բարետեսիլ

adj.

cf. Բարետեսակ.


Բարետիպ

adj.

becoming, proper;
of good figure, genteel.


Բարետոհմիկ

cf. Բարետոհմ.


Բարետոհմութիւն, ութեան

s.

nobility;
noble birth;
grandeur;
fertility.


Բարետրութիւ, ութեան

s.

gratification;
production, fruit, profit, advantage.


Բարերարութիւն, ութեան

s.

benefit, bounty, good, beneficence, kindness, favour, service, pleasure, gratification, liberality.


Բարերջանիկ

adj.

blissful.


Բարերջանկութիւն, ութեան

s.

blissfulness;
good fortune, happiness.


Բարեփառութիւն, ութեան

s.

splendour, grandeur, magnificence, majesty.


Բարեքի

adj.

personable, genteel, agreeable.


Բարեքիկ

cf. Բարեքի.


Բարի, րւոյ, րեաց

adj.

good, nice, kind, indulgent;
fit;
fine, handsome;

adv.

well, right;

s.

good, benefit, favour, goods;
— է, it is good;
— առնել, to do well;
— or բարեաւ եկիք, be welcome ! համբաւ բարեաց, good reputation;
գիտել զ— կամ զչար, to ignore the difference between good and evil;
զինչ — գործեցից, what shall I do well ? հատուցեր ինձ —ս, you have done me good;
ընկալար անդէն զ—ս քո, you have received good in your life;
յորժամ — լինիցի քեզ, when will you be happy;
բարեօք, cf. Բարւոք;
բարով իմն, cf. Սիրելապէս, cf. Մարդասիրապէս;

cf. Բարեաւ.


Բարիոք, աց

adj.

good;

adv.

well, softly, leisurely;
ծածկել — է, it is better to hide it;
— է, it is well;
որպէս եւ —թուի քեզ, as you like it, if you please.


*Բարկածին

s. chem.

oxygen;
cf. Թթուածին.


Բարկասիրտ

adj.

passionate, apt to be angry, fretful, pettish, peevish, impatient.


Բարկացողութիւն, ութեան

s.

irascibility, ire.


Բարկութիւն, ութեան

s.

anger, wrath, ire, indignation, passion;
harshness;
disgrace;
զիջանել, ցածնուլ, դառնալ ի բարկութենէ, to be appeased, to allay one's anger;
թափել զ—, to give vent to one's anger;
— or հրացան —, thunder-bolt;
սրտմտիլ բարկութեամբ, to rage, to get into a passion;
— սրտմտութեան, սրտմտութիւն բարկութեան, furry, ire, wrath.


Definitions containing the research ի : 3627 Results

Հոգ, ոց

s.

care, solicitude, concern, trust, custody;
care, anxiety, solicitude, inquietude, mental pain;
—ք անդոհականք, տխուր, gloomy cares;
— առնել, տանել, — յանձին բերել, ունել, to care, to mind, to take care for, to be mindful, cf. Հոգամ;
— ունել, ի մտի արկանել, to care, to be concerned, to reck, to be anxious about;
—ս ցուցանել բարեխնամս, to show or express a lively interest, to take great pains with;
թող ինձ զ—դ զայդ, յիմ վերայ —դ այդ, leave that to me;
— տար վասն բարի անուան, take care of your reputation;
մաշեալ, ծիւրեալ ի —ոց, care-worn.


Հոգաբարձու, աց

adj. s.

guardian, trustee;
intendant, steward, agent, purveyor;
inspector, overseer, surveyor;
— լինել, to care, to take care of.


Հոգամ, ացայ, ացի

vn.

to provide, to provision;
to furnish, to garnish, to store, to procure;
to take care of, to preserve with care, to keep, to husband;
to care, to mind;
— վասն ուրուք or զումեքէ, to grow or be anxious about, disquieted, uneasy, thoughtful, to trouble one's head or oneself about, to torment oneself, to fret about;
չ— վասն վաղուի, to take no thought for tomorrow;
մի՛ ինչ —այք, don't be uneasy, do not distress yourself.


Հոգեվար, աց

adj.

dying, agonizing, expiring, at the last gasp, in the e pangs of death;

s.

—ք, pangs, agony, death-struggle;
լինել ի —ս, to be in agony, dying, giving up the ghost, to be in the last gasp or at the point of death.


Հոգեցատուր

cf. Հոգեմասն բաժին.


Հող, ոյ, ով

s.

earth, clay, dust;
ground, land, soil;
land, territory, dominions;

fig.

tomb;
նախնական, երկրորդական, երրորդական, անցողական, ողողական —ք, primitive or primordial, secondary, tertiary, transport, alluvial soil or rock;
— թափչի, fuller's earth;
ի գլուխ լինել, — արկանել զգլխով, to throw dust or ashes on one's head;
իիջանել or ննջել, to be buried;
—ոյ եւ պատանաց չլինել արժանի, to be unworthy of burial, of funeral honours;
to be left unburied, without a tomb;
տալ —ոյ զմարմին, to inter, to bury, to entomb.


Հողմ, ոց

s.

wind;
air;
չորք —ք, the four winds, four quarters of heaven;

med.

—ք, jaundice;
— շրջանաւոր, monsoon;
—ք տարեւորք, կանոնաւորք, the trade-winds;
հարուած, բաղխիւն —ոյ, gust of wind;
gale;
cf. Ընթացք;
թեթեւ, քաղցր, զովարար, յաջող, անհաստատ —, light or gentle breeze;
soft, fresh, fair, changing wind;
ցըրտաշունչ, կատաղի, մոլեգին, մրրկալից, սաստկաշունչ, ուժգին, ահեղագոչ —, cold, angry or raging, furious, stormy, impetuous, violent, roaring wind;
ի թեւս —ոյ, on the wings of the wind;
— շնչէ, մռնչէ, փոխի, դադարէ, the wind blows, roars, changes, calms or falls;
— գոյ, it is windy, gusty;
— ելանէ, the wind is rising;
հակառակ է —, the wind is contrary;
ընդդէմ —ոյ նաւարկել, to sail against the wind, or in the wind's eye, to sail with a head wind, to haul the wind;
յաջողակ —ով նաւարկել, to sail before the wind, to be to leeward, to have a fair wind, a wind right aft, to scud;

fig.

to prosper;
տալ —ոյ զառագաստս, to unfurl the sails, to spread the canvass;
— աջողակ ուռնոյր՝ լնոյր զառագաստս մեր, a favourable wind filled our sails;
տալ —ոյ, to throw to the winds;
շրջել յամենայն —ոյ, to turn with every wind (of fortune), to be a weather-cock, a time-server;
զ—ս արածել, to feed on air, to cherish vain hopes, to build castles in the air;
ջանալ —ոյ, to labour or strive in vain, to lose one's pains;
գնալ զ—ով, to vanish to dissolve into air, to disappear;
զ—ս ժառանգել, to be reduced to one's last shifts, on one's last legs, to amuse oneself with idle expectations, to buoy oneself up with vain hopes;
ըստ շնչելոյ —ոց եւ վարելոյ ալեաց, at the mercy of the winds and waves;
մարգարէքն մեր էին ի —, our prophets prophesied to the wind.


Հողմացոյց, ուցի

s.

weather-cock, vane;

mar.

mariner's card;
cf. Հողմադիտակ.


Հոմանուն

adj.

equivocal;
cf. Համանուն;
cf. Երկդիմի.


Հոյակապ

adj.

grand, magnificent, superb, splendid;
great, excellent, eminent;
— քաղաք, topping, most eminent city;
— այր, a great man;
իշխան, illustrious prince;
— բժիշկ, celebrated doctor.


Մատակախազ

adj.

in rut, neighing after, ready to mount, covering, mounting;
— ձի, stallion, stud or entire horse, stone-horse.


Մատակարար, աց

s.

administrator, manager;
steward, provider, victualler;
dispenser, distributor;
— վանից, cellarer.


Մատաղ, ոյ

adj.

young, tender, new, fresh;

s.

child, little child;
mortuary festival for the poor;
— հասակաւ, յաւուրց, very young;
ի — տիս, in infancy, at so tender an age;
որթ —, milk-fed calf.


Մատաղամայր, մօր

s.

cf. Մատաղածին.


Մատաղերամ

adj.

young;
— մանկտի, little children;
— գառինք, lambkins.


Մատանակ

s.

finger, hand;
ի — արկանել, to seize, to take possession of, to subject, to subdue;
to win complete power over.


Մատեան, ենից

s.

book;
parchment, scroll, roll, register;
code, manuscript;
աստուածային, աստուածաշունչ —ք, the Holy Scriptures, — Bible;
—ենից դարան, library;
ի —ենի հարկանել, տալ, to write, to set down or couch in writing, to register, to record;
մատեան — գունգ, the immortal band (Persian cavalry).


Մատենակալք, լաց

s.

library;
փոքրիկ —, book-case, book-shelves.


Մատն, տին, տանց

s.

finger;
finger's breadth, inch;

mus.

tune, air, strain;
բոյթ —, thumb;
ցուցական —, forefinger;
միջին —, middle finger;
մատանւոյ —, ring-finger;
փոքր —, little finger;
մատունք ոտից, toe;
յօդք մատանց, knuckles, finger joints;
մատունք նուագարանաց, keys, keyboard, stop;
մատունք սանդղոց, steps, stairs;
մատունք որթոյ, shoots, branches or tendrils of a vine;
— աստուծոյ, the finger or hand of God;
ծայրակտուր մատամբք, with maimed fingers;
ուսոյց զմատունս իմ ի պատերազմ, he taught my hands to war;
ի ծայր մատանց, at the finger's ends;
ծայր մատանց ոտից, tiptoe;
ճարճատել զմատունս, to crack one's fingers;
—ն առնել, to point at one;
to denounce;

fig.

to defame, to laugh at, to scorn;
վաստակել մատամբք, to live by one's labour;
ի մատունս գնալ, to walk on one's toes, to walk tiptoe;
յոտն ի — յառնել, to stand tiptoe;
մոռացկոտաց զ— կապել, to resolvedly to forget, to make a memorandum;
մատամբ ցուցանել, to point at with the finger, to indicate;
ծայրիւ միայն մատին ճաշակել, to taste, to taste slightly;
դնել մատունս ի վերայ բերանոյ, to place a finger on the lips, to keep silence, to be benumbed;
— անձին իւրոյ գործել, to kill oneself, to commit suicide, to make away with oneself;
— լինել իւրեանց արծաթոյն, to lavish, to waste, to squander;
արգելուլ, ըմբռնիլ մատին ի դռնամէջս, to jamb one's finger in a door;
cf. Ճիւղ;
betraying;
— լինել, եղանիլ, to give or addict oneself to, to surrender, to give in;

va.

— լինել, to betray;
— լինել անձին or անձամբ անձին, to betray oneself, or one's own cause, to do oneself an injury;
— առնել, — եւ տուր լինել, to betray;

vn.

to be betrayed.


Մատնացոյց

adj.

pointing at, indicating with the finger;
— առնել, լինել, to point at, to addict, to indicate;
to betray;

fig.

to deride, to scoff, to ridicule, to quiz, to make a laughing-stock of.


Մատնեմ, եցի

va.

to betray, to denounce, to discover;
to deliver up, to surrender;
to abandon, to allow, to permit;
ի ձեռս ուրուք, to give into the hands of, at the mercy of, to deliver up;
ի վտանգս, to endanger, to expose to peril, to put in jeopardy;
— զոք գազանաց, to throw to the wild beasts, to give as a prey to -;
— զոք սրոյ, to kill, to slay;
— զանձն յանարգութիւն, to debase, degrade or disgrace oneself;
ի կամս փառամոլ հաճոյից իւրոց, to sacrifice to one's ambition;
զոք ի ծաղր եւ յայպանումն, to quiz, to burlesque, to ridicule;
— զոք ամօթոյ, to cover with shame or confusion;
— զոք սատանայի, to excommunicate;
— զխորհուրդս իւր, to unbosom oneself to, to open one's mind to;
ոչ — զհամբերութիւն, to be patient.


Մատնտու

s.

traitor;
informer, denouncer;
— լինել, to betray, to denounce.


Մատուտակ, ի

bot. s.

liquorice;
սուտ —, wild, milk-vetch, astragal;
ի արմատ, peony.


Մատուցանեմ, ուցի

va.

to draw or bring near, to advance, to put forward;
to present, to offer, to dedicate;
to sacrifice;
ի մէջ —, to relate, to report.


Մարգ, ի, աց

cf. Մարգագետին.


Մարգարէ, ից

s.

prophet, seer;
սուտ —, false -;
կին —, prophetess;
փոքր —ք, the Lesser prophets.


Մարգարէախառն

adj.

cf. Մարգարէակիր.


Մարգարէական

adj.

cf. Մարգարէակիր.


Մարդ, ոց

s.

man;
mortal;
the human race;
կին —, woman;
որդի —ոյ, the Son of Man;
— եւ աստուած, Man-God;
բարի —, worthy or honest man, man of worth;
գեղեցիկ —, handsome man;
բարեսիրտ —, man of feeling, generous-hearted man;
—ն անօրէնութեան, antichrist;
յարգէ —, man of straw;
a scare-crow;
ի —ոյ, from one man to another;
ամենայն —, every man;
արժանի —ոյ, manly;
անարժան —ոյ, unmanly;
ի բաց մերկանալ զ—ն հին, to put off the old man;
— առ — կուտակիլ, to crowd or rush together, to press, to throng;
արար աստուած զ—ն ի պատկեր իւր, God made man after his image;
ի բարեբաստութիւն —ոյս, for the happiness of mankind;
cf. Այր, cf. Մարդիկ.


Մարդադաւանդք

s.

cf. Մարդադաւանութիւն.


Մարդազեն

adj.

man sacrificing;
— լինել, to immolate or sacrifice human victims.


Մարդակեր, աց

s.

cannibal, anthropophagus, man-eater;
— լինել, to eat human flesh.


Մարդամօտ

adj.

near the habitation of men;
իի կեալ, to inhabit -.


Մարդկական

cf. Մարդկային.


Մարտ, ից

s.

war, battle, combat;
wrestling;
dispute, quarrel;
ի — պատերազմի պատրաստիլ, to prepare for war;
ելանել ի — պատարազմի ի վերայ ուրուք, to take up arms against;
— գնել, մղել ընդ ումեք, տալ — պատերազմի ընդդէմ ուրուք, to give battle, to make war on, to wage war;
— ընդ միմեանս հարկանել, —եդեալ կռուել, to fight, to combat, to attack;
միշտ —իւ լինել ընդ ումեք, to be in perpetual hot water with, to be continually at war with;
ի վերայ ուրուք յարուցանել, ի — պատերազմի գրգռիլ, to incite to battle, to excite or create war against;
— պնտերազմի էր նոցա ընդ միմեանս վասն, they were at war for;
անագորոյն —իւ պատերազմաւ, by a bloody battle, by a sanguinary conflict;
—ն յերկոցունց կողմանց մնայր անպարտելի, the battle remained undecided;
cf. Պատերազմ.


Մարտայարդար

cf. Մարտադիր.


Մացառուտ

cf. Մացառախիտ.


Հպատակ, աց

s.

subject;
vassal, serf;

adj.

dependent, inferior, subordinate, obedient, obsequious;
attentive, careful;
— լինել, to be attentive;
— կալ, to be obedient, to obey, cf. Հպատակեմ.


Հպատականք

s.

cf. Հպատակութիւն.


Հպատակեմ, եցի

vn.

cf. Հպատակիմ.


Հպարտանամ, ացայ

vn.

to be proud, to swell with pride, to be puffed up;
— ընդ տոհմ իւր, to boast of one's descent or birth.


Հպումն, ման

s.

cf. Հպաւորութիւն.


Հռչակ, աց

cf. Համբաւ;
exultation, rejoicing;
solemnity, pomp;

adv.

—աւ, solemnly, pompously;
— հարկանել, cf. —եմ;
— լինել, to be heard, published, divulged;
— հարկանիլ, to be spread the fame of;
եւ երթայր — զնմանէ ընդ ամենայն կողմանս, and the fame of him went out into every place of the country round about;
— ընթանայ, it is reported, there is a report, they say;
the report is spread;
it is rumoured.


Հսկայաձեւ

adj.

gigantic, huge, colossal, colossean;
— անդրի, colossus, colosse, colossal statue.


Հսկայաքայլ

adj.

adb. with giant strides;
— ընթանալ, to walk or advance -;
— յառաջադիմել, to make rapid progress;

fig.

— great improvement.


Հսկեմ, եցի

vn.

to watch, to abstain from sleep;

fig.

to watch over, to guard, to oversee, to take care of, to have an eye upon;
cf. Հիւանդ.


Հրաբորբոք

adj.

all on fire, it flames, burning, glowing, blazing, flaming;
— սրտմտութիւն, gust of passion;
impetuous, fiery wrath.


Հրաժարեմ, եցի

va.

to cause to renounce or abdicate;
to dismiss, to discharge;
to forbid, to prohibit, to interdict;

vn.

to renounce, to abstain, to deprive oneself of, to forego, to forbear, to refrain, to desist, to resign;
to deny, to disown, to refuse;
to take leave of, to bid farewell to;
to die, to decease;
— յաղանդոյ, to abjure, to recant, to renounce;
— յաշխարհէ, to renounce the world;
to enter a convent;
— յիշխնանութենէ, to abdicate, to resign, to tender, to lay down or throw up one's commission;
ի թագաւորութէնէ, to abdicate the crown;
աղաչեմ զքեզ կալ զիս հրաժարեալ, I pray thee have me excused, I beg you excuse me, I pray you to be kindly indulgent towards me.


Հրաժարումն, ման

s.

renouncing, giving up, resignation, renunciation, abdication;
dismission;
departure from this life, decease, death;
monastic life;
—ումն յանձնէ, ի կամաց անձին, resignation, self-denial, thorough self-forgetfulness, abnegation.


Հրաժեշտ, ի

s.

renunciation, renouncing, relinquishment;
abdication;
resigning, resignation;
denial, refusal;
leave of absence;
dismission, discharge;
permission;
parting, leave;
farewell, adieu, good-bye;
— առնել, տալ, cf. Տալ հրաժարական ողջոյն;
to renounce, to give over, to relinquish, to resign;
to retire from, to leave off;
to bid adieu or farewell;
իի կացուցանել, to dismiss, to discharge, to send or turn away;
առնուլ — անդարձ, to bid an eternal farewell, to bid adieu for ever.