adj.
that has eyes, that sees.
adj.
qui a des yeux, voyant.
adj.
βλέπων videns, oculis praeditus Ունօղ աչաց. առողջ տեսանելեօք. աչք ունեցօղ. կեօզլիւ, կէօրէն, կէօրիւր.
Ո՞վ արար զխուլն, զհամր, զականին եւ զկոյր. (Ել. ՟Դ. 11։)
Ձգեալ երթայր կոյրն ի ծածուկ զականիսն՝ որ կուրացեալն էին ի ներքոյ. (Եփր. համաբ.։)
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.
Mots dérivés
Անօգնականիմ, եցայ
Ապականիմ, եցայ
Ապականիչ
Ասպականի, անեաց
Զանգականի
Ծմականիստ
Կրականի, նւոյ
Միականի, նւոյ, նեաց
Յաւականիմ, եցայ
Նամականի, նւոյ
Պնականի, նւոյ
Սպիտականիշ
Վարժնականիշ
Վտականի, նւոյ
Ցականիմ, եցայ
Voir tout