Անճառելի

adj.

Անճառ ըստ ՟Ա. նշ. ἅρρητος, ἁμύθητος, ἁνεκλάλητος. ineffabilis.

Անճառելւոյ հասեալ շնորհի. (Անյաղթ բարձր.։)

Անճառելեաւ իմն եւ անհասանելի օրինակաւ. (Կիւրղ. գանձ.։)

Անճառելեացն հասանել պարգեւաց։ Անճառելեաց հանդիպանայր կենաց. (Յհ. իմ. ատ. եւ Յհ. իմ. երեւ.։)

Անուամբդ անճառելեաւ։ Անճառելեաւ քո սիրովդ. (Նար. ՟Ի՟Ե. ՟Ծ։)

Գտանել հաւասարել անճառելի է. յն. անհնար է. Բրս. ծն.։

Եւ անճառ ըստ ՟Բ. նշ. ἁπόρρητος. indicibilis, abditus, arcanus.

Լուաք զզազիր ամբարտաւանութիւնն, որ անճառելի հայհոյութեանն է ծնօղ. (Կլիմաք.։)

Ծամեաց զլեզուն ... վասն եւ ոչ բնաւին ասելոյ զանճառելիսն։ Զամուսնութեան զանճառելիսն. (Նիւս. բն. եւ Նիւս. կուս.։)

Հազիւ զյապաղանացդ յայտնեցեր զանճառելիսդ. (Ածաբ. մկրտ.։)

Ո՞վ ոք զանճառելիսն (յիշեաց), եւ ոչ խռովեցաւ. (Նար. ՟Ի՟Թ։)

Կշտամբեցից զքեզ անճառելի մահուամբ. (Պտմ. աղեքս.։)

Անճառելի ցնորիւք ի տուէ եւ ի գիշերի. (Խոսր.) իբր դժուարապատում։

Կամ իբր թաքուն, անյայտ, խորք երկրի.

Ընչեղութիւն յերկիր մղի, եւ յանճառելիսն պահի. (Բրս. ընչեղ.։)

Եւ իբր անխօս. աննշան.

(Թռչունք) զԱստուած օրհնեն անճառելի ձայնիւք. (Ածաբ. ի նոր կիր.։)