ἁπολύτως, ἁπολελυμένως absolute, simpliciter Արձա՛կ. անխափան. ազատաբար. ընդարձակապէս. ազատաբար. ընդարձակապէս. պարզապէս. բացարձակապէս.
Արձակաբար անխտրութեամբ վերագրիլ։ Ոչ ամենեւին արձակաբար. (Դիոն.։)
Արձակաբար անեղ ասի Ասհուած. (Մաքս.։)
Միածին կոչիարձակաբար։ Եւ ասէ արձակաբար. (Կիւրղ. գանձ.։)
Ոչ արձակաբար չար. (Նիւս. կազմ. ՟Ի՟Բ։)
Արձակաբար եւ ազատ հոգւով առ նա հպիմք։ Որով եւ յամենայն էքս բարին արձակաբար սփռի. (Լմբ. սղ.։)