existing, extant;
rich, opulent, wealthy.
ὐπάρχων existens Ունակ գոյութեան. գոյակ. գոյացեալ.
Չի՛ք արարածս գոյաւոր, որ ոչ է ստեղծուած ճշմարիտն աստուծոյ. (Շ. թղթ.։)
Եւ ἑνυπόστατος, ἑνούσιος hypostatice vel essentialiter existens. Ենթակայացեալ. էական եւ անձնաւոր.
Բուն գոլոլվ գոյաւոր, եւ կենդանի ի կենդանի հօրէ։ Քանզի է որդի կենդանի եւ գոյաւոր կամք հօր, եւ բանն նորա՝ որով զամենայն ինչ գործէ. (Կիւր. գնձ.։)
ԳՈՅԱՒՈՐ. εὑπορώτερος opulentior Ունօղ զգոյս ընչից. ընչեղ. մեծատուն. ունեւոր. վարշը.
Քան զմեծատունսն գոյաւորք հանդիպին. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 31։)
Պատուիրէ գոյաւորին՝ տալ չքաւորին. (Ոսկ. ես.։)
Ի գոյաւորացն հացի՝ ողորմածութիւն (պահանջի). (Փարպ.։)
Ի գոյաւոր հօրէ զայսպիսեացս պէտս պահանջէ. (Խոսր.։)
Ի կարեւորսն գոյաւոր իցէ. (Սարգ. յուդ. ՟Բ։)
Յորժամ ագահութիւն բազում ինչ յաճախէ գոյաւորացն, ապա եւ յառաջնոցն եւս արկանէ. (Ոսկ. ես.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | գոյաւոր | գոյաւորք |
| accusatif | գոյաւոր | գոյաւորս |
| génitif | գոյաւորի | գոյաւորաց |
| locatif | գոյաւորի | գոյաւորս |
| datif | գոյաւորի | գոյաւորաց |
| ablatif | գոյաւորէ | գոյաւորաց |
| instrumental | գոյաւորաւ | գոյաւորաւք |