adj.

Առաւել ընդել. ընտանեգոյն.

Ընդելագոյն իմն մեզ եւ մոլորակքն են. իբրու զի առ երկրաւոր վայրս հուպ են։ (Օրինակ է) աղաւնին՝ բնական տեսութեան. քանզի թռչուն է, եւ ընդելագոյն. քանզի զգալիքս՝ տեսանելեաց ընդելագոյն են. (Փիլ. լին. ՟Գ. 3։)

Ընդ գազանս կեալ՝ քան թէ ընդ կռապարիշտս զհաւասարութիւնն՝ ընդելագոյն վարկանելով. (Բրս. գորդ.։)