Ինքնակատարաբար

adv.

αὑτοτελῶς absolute, perfecte. կատարելապէս. Տիրապէս.

Լի է որպէս աստուած, եւ ինքնակատարաբար մարդացեալ. (Պրպմ. ՟Լ՟Զ։)