autocracy, monarchy, empire.
αὑτοκρατορία, τὸ αὑτοκρατές libera et summa potestas, imperium. Ինքնակալ տերութիւն. միահեծան թագաւորութիւն. եւ Կայսրութիւն.
Յութերորդ ամի ինքնակալութեան կոստանդեայ. (Խոր. ՟Գ. 8։)
Թագաւորեցուցանէին յինքնակալութեան իմն պայմանի պատուոյ զնա համարեալ. (Յհ. կթ.)
Արքայազունք են, եւ իխանականք ինքնակալութեանց, որդիք զօրութեանց. (Նար. ՟Լ՟Է։)
Եւ Անձնիշխանութիւն.
անձնիշխան գոլով մարդիկ՝ ի մէջ երկուց զօրութեանց արգելեալ կամք. եթէ խորհուրդացուցանեմք զինքնակալութիւն կամացս ի յաջակողմն, պատրաստական ձեռնտւ ըստ այնմ գործոց գտանեմք զաստուած. (Շ. ՟բ. յհ. ՟Ժ՟Ա։)
ԻՆՔՆԱԿԱԼՈՒԹԵԱՄԲ. իբր մ. ըստ յն. αὑτοκρατικῶς sicut imperator. Անձնիշխանաբար. եւ Ձեռներեցութեամբ մատակարարեալ. (Նիւս. կազմ.։)
Առանց պարտապանութեան իսկ, եւ ինքնակալութեամբ տիրեսցէ քաղաքին. (Պղատ. օրին. ՟Թ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ինքնակալութիւն | ինքնակալութիւնք |
| accusatif | ինքնակալութիւն | ինքնակալութիւնս |
| génitif | ինքնակալութեան | ինքնակալութեանց |
| locatif | ինքնակալութեան | ինքնակալութիւնս |
| datif | ինքնակալութեան | ինքնակալութեանց |
| ablatif | ինքնակալութենէ | ինքնակալութեանց |
| instrumental | ինքնակալութեամբ | ինքնակալութեամբք |