s.
fire, conflagration;
— ի ծովւ, ի նաւի, ship on fire out at sea;
fire on board ship;
— արկանել, հանել զ—, to fire, to set on fire, to give to the flames;
— վառեցաւ, it was burnt;
cf. Հուր;
cf. Ջրհան.
s.
incendie, feu;
— արկանել, mettre le feu, incendier.
s.
πῦρ, ἑμπρησμός ignis, incendium. Հուր. հրատ. հրձգութիւն, կրակ լուցեալ, եւ յայլեւայլ դեհս ճարակեալ.
Որոյ զհրդեհն հանեալ իցէ. (Ել. ՟Ի՟Բ. 26։)
Զամենեցունց հուր հարաւ, հրդեհ վառեցաւ. (Ոսկ. եփես.։)
Հրդեհ դժնեայ, կամ հրացայտ. (Ոսկ. ես.։ Յհ. կթ.։)
Ճարակեալ էր հրդեհ մոլորութեանն. (Ոսկ. գղ.։)
Դարձեալ այլ մոլեկան հուր հրդեհի բորբոքէր ի կողմանց արեւելից. (Ղեւոնդ.։)
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.
Mots dérivés
Հրդեհական
Հրդեհակէզ լինիմ
Հրդեհարկու
Հրդեհեմ, եցի
Հրդեհիչ
Հրդեհութիւն, ութեան
Հրդեհումն, ման
Սառնահրդեհ
Voir tout