adj.

inviting, alluring;

s.

person invited, guest.

adj.

Նշանակ հրաւիրման. հրաւիրողական, եւ որ ինչ լինի հրաւիրմամբ.

Երեխայութեանն օծումն զհրաւիրականն ունի դրոշմ. (Յհ. իմ. ատ.։)

Յառաջագոյն եւ կանխագոյն է հրաւէր քան զվայելումն հրաւիրականացն բարութեանց. (Սարկ. քհ.։)

Հրաւիրական բան, բանք. (Լմբ. սղ.։ Մաշտ.։)

Կամ Հրաւիրեալ անձն, կոչնական.

Նա պատուեաց զհրաւիրականսն. (Եփր. համաբ.։)