want, failure, diminution, decrease;
deficiency;
fault, imperfection;
blemish, defect;
dearth, penury;
— լուսնի, wane;
eclipse.
ἕκλειψις defectus, defectio ἑλάττωσις diminutio. մանաւանդ ὐστέρημα indigentia, penuria. եւ ըստ փիլիսոփայից՝ στέρησις privatio. Պակաս գոլն. թերութիւն. անկատարութիւն. նուազութիւն. չունելն. չքաւորութիւն. ստերջութիւն. յետնութիւն. պակսութիւն. էքսիքլիք, թագսիրաթ.
Եղիցի յաւուր յայնմիկ պակասութիւն փառացն Յակովբայ։ Տեղի, յորում ոչ գոյ պակասութիւն ամենայն բանի։ Պակասութիւն եւ կարօտութիւն մեծ. (Ես. ՟Ժ՟Է. 14։ Դտ. ՟Ժ՟Ը. 10։ Տոբ. ՟Դ. 14։ Տե՛ս եւ Դտ. ՟Ժ՟Թ. 19. 20։ Սղ. ՟Լ՟Գ. 10։ ՟Ա. Կոր. ՟Ժ՟Զ. 17. եւ այլն։)
Զամենայն պակասութիւն (այսինքն կարօտութիւն) աղքատութեանն՝ յանձնէ եւ յընկերացն մատուցանէր. (Եղիշ. ՟Ե։)
Ոչինչ ի սովորութենէն պակասութիւն առնել սպասուցն. (Փիլ. քհ.։)
Ունակութիւն եւ պակասութիւն (ասի) առ նոյն ինքն։ Պակասութիւն իմն է կուրութիւն. իսկ կոյրն գոլ՝ է պակասիլ, ոչ է պակասութիւն. (Արիստ. հակակ.։)
Պակասութիւն է հեռաւորութիւն պատուականին՝ յորում բնաւորեցաւն գոլ. (Անյաղթ ստորոգ.։)
ՊԱԿԱՍՈՒԹԻՒՆ. որպէս Նուազութիւն լուսաւորաց. խաւարումն. բռնուիլը. թութուլմասը.
Արտաքոյ քան զբնութիւնն՝ արեգական պակասութիւնն (յաւուր խաչելութեան) Մեկն. (ղկ.։)
Կամ Նուազիլն լուսնի յետ լրմանն.
Յընծայութեան կամ ի պակասութեան լուսնի լլկելով. (Երզն. մտթ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | պակասութիւն | պակասութիւնք |
| accusatif | պակասութիւն | պակասութիւնս |
| génitif | պակասութեան | պակասութեանց |
| locatif | պակասութեան | պակասութիւնս |
| datif | պակասութեան | պակասութեանց |
| ablatif | պակասութենէ | պակասութեանց |
| instrumental | պակասութեամբ | պակասութեամբք |