certainty, verity, assurance, verification.
ἁλήθεια veritas եւ այլն. Ստոյգն. ճշմարտութիւն. հաւաստիք. եւ Ճշմարտախօսութիւն. արդարութիւն. հաւատարմութիւն.
Ստուգութիւն խնդրէ տէր. (Սղ. ՟Լ. 24։)
Սուտ չեն մեր սպասաւորքն, մեր մեզէն իսկ հասեալ է ի վերայ ստուգութեան սոցա. (Եղիշ. ՟Ը։)
Պատմէ ստուգութիւնն աստուծոյ. (Իսիւք.։)
Զի յիշեսցեն նոքա զստուգութիւնն, որ խնդրեաց ի նոցանէ զվրէժն։ Ստուգութիւնն աստուծոյ պահանջել գիտէ, եւ ողորմութիւն նորա կեցուցանել ճանաչէ։ Ստուգութեամբ իւրով ետ՝ որպէս եւ ուխշեաց. ողորմութեամբ իւրով գթացաւ՝ որպէս եւ կամեցաւ. (Եփր. ղեւտ. եւ Եփր. համաբ.։)
Սկիզբն ամենայն ստուգութեան (յն. իմաստասիրութեան). (Ոսկ. մ. ՟Ա. 3։)
ՍՏՈՒԳՈՒԹԵԱՄԲ իբր մ. Ստուգիւ. ստուգապէս.
Ասաց զամենայն իրսն ստուգութեամբ։ Ստուգութեամբ ինչ գրել տեառն իմում ոչ ունիմ։ Ստուգութեամբ ասեմ ի քրիստոս, եւ ոչ ստեմ.եւ այլն։
Ստուգութեամբ տեղեկանալ, կամ գիտել, գրել եւ ցուցանել, ըստ կարգի դել. (Շար.։ Իսիւք.։ Եղիշ. ՟Է։ Իգն.։ 1)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ստուգութիւն | ստուգութիւնք |
| accusatif | ստուգութիւն | ստուգութիւնս |
| génitif | ստուգութեան | ստուգութեանց |
| locatif | ստուգութեան | ստուգութիւնս |
| datif | ստուգութեան | ստուգութեանց |
| ablatif | ստուգութենէ | ստուգութեանց |
| instrumental | ստուգութեամբ | ստուգութեամբք |