worse, more wicked.
ἤττων, ἑλάττων minor, inferior, vilior. (ռմկ. տահա պէթէր, պէթին պէթը ). Առաւել կամ յոյժ վատթար. անպիտանագոյն. յետնագոյն. ստորագոյն.
Վեհագոյնքն իշխեսցեն, եւ վատթարագոյնքն ընդիշխանութեամբ իցեն. (Պղատ. օրին. ՟Գ։)
Ոչ ոք ի գովեստ մերձակայիցն ի վեհագունէն առ վատթարագոյնն դարձցի. (Բրս. հց.։)
Վատթարագոյն է պատառ մի մագաղաթ քան զթուզ։ Որ քան զմեղուս վատթարագոյն եւս են ի զայրանալն իւրեանց. (Եղիշ. ՟Բ. ՟Է։)
Զի՞նչ վատթարագոյն քան զլուն եւ զմուկն կայցէ։ Ամենեւին վատթարագոյնք ի տնկոց սեխենի եւ մորենի. (Եզնիկ.։ Պիտ.։)
Այլեւ վատթարագունի իմն նմանեցուցանես տարացուցի։ Ոչինչ է վատթարագոյն թերեւս եւ զայն զմտաւ ածել. (Յհ. իմ. երեւ.։)
ՎԱՏԹԱՐԱԳՈՅՆ. χείρων, -ον pejor, deterior, -ius καταδεέστερος vilior. Չարագոյն. յոռեգոյն. աւելի գէշ.
Զի թէ ընդ այլսն կշռեսցին, վատթարագոյն գտանին. (Իմ. ՟Ժ՟Ե. 19։)
Առ վատթարագոյնսն՝ որ մեծնցէ եւ առաջին կանգեալ, նա է ողորմելի եւ թշուառական. (Նիւս. թէոդոր.։)
Եթէ այսպէս դիպեցաւ, ոչինչ գոյ վատթարագոյն քան զսա. (Արիստ. առինչ.։)
Քան զամենեսեան վատթարագոյն եւ թանձրամիտ էր աքազ. (Ոսկ. ես.։)