to despise, to repulse, to disdain;
to aggrieve, to offend;
to vex;
to debase.
καταφρονέω, ἑξουδενέω, ἑξουθενέω , ἁτιμάζω, ἑκμυκτηρίζω, ἑμπαίζω եւ այլն. contemno, nihili facio, despicio, ignomina afficio, etc. համարել ինչ. յոչինչ գրել. քամահել. անգոսնել. անարգել. ընդ վայր կամ առ ոտն հարկանել. անտես կամ ապախտ առնել. ստուգանել. որպէս յն. Անպատուել. տե՛ս Ծն. ՟Ժ՟Զ 4. եւ 5։ ՟Ա. Թագ. ՟Ժ՟Է 42։ Կամ անտես առնել. Թուոց. ՟Ե 12։ ՟Լ՟Ա 16։ Ղեւտ. ՟Զ. 2։ ՟Ի՟Զ 40. 43։ Սղ. ՟Հ՟Է 59։ Եզեկ. ՟Է 19։ Կամ Ունչս առնել. Սղ. ՟Բ 4։ ՟Լ՟Դ 16. ՟Ա. Եզր. ՟Ա 51. եւ այլն։ Կամ Ծաղր առնել, խաղ առնել, այպն առնել. (Առակ. ՟Լ. 17։ Յոբ. ՟Ե 22։ ՟Լ՟Թ 22։ Առակ. ՟Ի՟Է 7։ Յուդ. 18։ Առնու անխտիր խնդիր հյց. եւ պարառ.)
Կամ զմին մեծարիցէ, եւ զմիւսն արհամարհիցէ։ Մի՛ արհամարհեր զծերուըիւն մօր քոյ։ Որ արհամարհեր զծերութիւն մօր քոյ։ Որ արհամարհէ զիրօք, արհամարհեսցի ի նոցանէ։ Եթէ զեկեղեցեաւն Աստուածոյ արհամարհիցէք. եւ այլն։
Ոչ զիւիք պարտ է արհամարհել որպէս զփոքու իւիք. (Բրս. հց.։)
Եւ նորա արհամարհեալ լինէր զտանջանօքն. (Ճ. ՟Ժ.։ Ասի անխտիր եւ արհամարհել զոք կամ զիմն, զոր օրինակ զկեանս, զամօը, զբան կամ զճարտարօք, զներելովն եւ զերկայնմտութեամբ։ Իսկ կր. Արհամարհեալ է առաջի նորա, կամ նմա. փոխանակ ասելոյ՝ ի նմանէ։)
ԱՐՀԱՄԱՐՀԵԱԼ, կամ ԱՐՀԱՄԱՐՀԵԼԻ. իբր Արհամարհ.
Զամենայն գործ զանարդ եւ զարհամարհեալ սատակեցին։ Զանտոհմս աշխարհի եւ զարհամարհեալս ընտրեաց Աստուած, եւ զոչինչսն. (՟Ա. Թագ. ՟Ժ՟Ե 3։ ՟Ա. Կոր. ՟Ա 28։)
Զի մի՛ ի մսրոյն եւ ի պատանացնլ արհամարհեալ կարծիցի հովուացն. (Ագաթ.։)
Արհամարհելի ասպարէզ (աշխարհս). (Նար. ՟Խ՟Ը։)
Ելիք զայլոցն իբր զարհամարհելեաց. (Խոր. ՟Ա 4։)