good;
well;
եթէ — թուի առաջի or յաչս, if you please or like;
— ծերութիւն, a prosperous old age;
— վարդապետութիւն, good or sound doctrine;
— այր, a good man;
— խոտել, to despise or to scorn well;
— է մեզ աստ լինել, it is a good thing for us to remain here;
— է or — է բանդ, վադապետ, you say well, master;
ոչ է — մարդոյգ միայն լինել, it is not well for man to be alone;
տուժել զայր արդար չէ —, it is not a good thing to do ill to the just.
որ եւ ստէպ գրի Բարւոք, եւս եւ Բարեւք, (նոյնպէս երկավանկ, կամ եռավանկ իբր բարիօ՛ք, այսինքն բարեօք, կամ բարեովք) ἁγαθός, καλός, -ή, -όν bonus, -a, -um Բարի, լաւ. աղէկ.
Սնեալ ի բարւոք ծերութեան։ Մեռաւ ի բարւոք ծերութեան։ Եւ նա էր կարմիր, եւ աչօք գեղեցիկ, եւ բարւոք տեսանելով տեառն։ Զձեր բարւոք գնացս ի Քրիստոս։ Զբարւոք մտացն հանդէս։ Հայհոյեն, զբարւոք անունն։ Սնանիցի՛ս բարւոք վարդապետութեամբն.եւ այլն։
Զբարւոքն եւ զիրաւացին։ Ընդ բարւոք ուղին։ Բարւոք հաւաքման. (Նար. ստէպ։)
Թէ՛ եւ ի բարւոքն զգործն վճարեաց. (Մխ. դտ.։)
Զգործս բարւոքս Նոյի։ Եւ զբարւոքս որ են ի նմա՝ եւ զնոսո՞ ջնջիցես։ Խօսել ընդ նոսա զբանս բարւոքս. (Եփր. ծն.։ Եփր. ել.։ Եփր. թագ.։)
Բարեօք մշակի՝ նորագոյն տնկոցն վայել է յառաջագոյն փոյթ ունել, եւ ապա յետ այսորիկ՝ այլոցն. (Պղատ. եւթիփռոն.։)
Անսովո՛ր է հոլով սորա.
Առանց առաքինութեան ամենայն խոտան է ... եւ այլ ինչ նոյնպիսիք՝ անշահք են առանց բարոյից բարւոքոց. (Ոսկ.։)
ԲԱՐՒՈՔ. մ. καλῶς, εὗ bene, optime աղէ՛կ, շիտա՛կ.
Բարւոք մարգարէացաւ ի վերայ ձեր ձեր Եսայի։ Բարւոք ետ նոցա զպատասխանին։ Բարւոք ասացեր, թէ չի՛ք իմ այր։ Ո՞չ բարւոք ասեմք մեք, եթէ սամարացի ես։ Բարւոք գոհանաս։ Բարւոք ընթանայիք.եւ այլն։
Գեղեցկանալ պարտ է բարւոք (կամ բարեւք, իբր բարեօք) ծառայելով մանաւանդ՝ քան եթէ բարւոք իշխելովն՝ նախ իսկ օրինացն. (Պղատ. օրին. ՟Զ։)
Նախախնամութիւնն ամենակատա՛ր է, որ գոլոյն, եւ բարւոք գոլոյն ամենայնի է պատճառ. (Դիոն. թղթ.։)
Մերթ՝ իբր Կարի. իսպառ. ամենայնիւ.
Բարւոք խստէք զպատուիրանն Աստուծոյ. (Մրկ. ՟Է. 9։)
Գիտաց եւ տէր մեր, եթէ բարիոք զարհուրեցան, քաջալերեաց զնոսա. (Եփր. համաբ.) որ եւ ռմկ. աղէկ մը. էփ էյի։
ԲԱՐՒՈՔ Է. ա. եւ դիմազ. Լա՛ւ է. աղէկ է. καλόν ἑστι, ἁγαθόν bonum est, καλῶς bene
Բարւո՛ք է վարդապետ։ Բարւո՛ք է մեզ աստ լինել։ Բարւո՛ք են օրէնք։ Կէսքն ասէին, բարւո՛ք է։ Բարւոք է բանդ, ե՛կ երթիցո՛ւք։ Բարիոք է մարդոյ, թէ այնպէս իցէ.եւ այլն։
Կամ բացասաբար. οὑ καλόν non est bonum աղէկ չէ.
Ո՛չ է բարւոք զհաց մանկանց։ Ոչ է բարւոք՝ լուրն, զոր ես լսեմ։ Ոչ են բարւոք պարծանքդ ձեր։ Տուժել զայր արդար՝ չէ՛ բարւոք։ Ակն առնուլ ամբարշտի՝ չէ՛ բարւոք։ Կշիռ նենգութեան ո՛չ է բարւոք առաջի նորա։ Ակն առնուլ ի դատաստանի չէ՛ բարւոք։ Մեղր շատ ուտել՝ չէ՛ բարւոք։ Տգիտութիւն անձին իւրում ոչ է բարւոք։ Որ ակն ածէ զերեսս անօրինաց յանդիմանել, չէ՛ բարւոք.եւ այլն։
ԲԱՐՒՈՔ ԹՈՒԻ. Լա՛ւ կամ հաճոյ թուիր. աղէկ երեւնալ.
Եթէ բարւոք թուի առաջի քո՝ գալ ընդ իս ի բաբելոն, ե՛կ։ Թէ բարւոք թուի յաչս ձեր, տո՛ւք զվարձս իմ։ Եթէ բարիո՛ք թուի քեզ թա՛գաւոր։ Յաչս նախարարացն ոչ թուիս դու բարւոք։ Բարւո՛ք թուիս դու յաչս իմ.եւ այլն։