Լսաւորութիւն

s.

ἁκρόαμα auditio. Լսելն. լսելութիւն. լուր. եւ Կարողութիւն լսելոյ, կամ լսելիք. լսարան.

յագումն ոչ է յեկեղեցւոջ՝ այսպիսեաց լսաւորութեանց. (Բրս. երրորդ.։)

Տեսանելիքն հեշտանան՝ եւ լսելիքն, կապեալ հնդ գեղեցիկ տեսութիւնս եւ լսաւորութիւնս. (Սարգ. յկ. ՟Գ։)

Զիա՞րդ լուիցէ յորդորական բանիցն առանց լսաւորութեան. (Փիլ. այլաբ.։)

Զհինգսն զգայութիւնս, զտեսաւորութիւն, զլսաւորութիւն, եւ այլն. (Փիլ. իմաստն.։)